بیمه بر لبه تغییر؛ آینده‌ای که بدون تحول امروز، فردا به بحران بدل می‌شود

اخبار بانک و بیمه پایشگر– بحرانِ خاموشِ صنعت بیمه از دل آمارهای نگران‌کننده سر برآورده و هشدار وزیر اقتصاد، زنگ خطری است برای صنعتی که باید سپر ریسک‌های کشور باشد، نه منشأ آن.
اگر اصلاحات ساختاری، دیجیتال و نظارتی فوراً آغاز نشود، بیمه در مسیر تکرار سرنوشت نظام بانکی قرار خواهد گرفت.
اکنون زمان تصمیم‌های بزرگ است؛ تصمیم‌هایی که می‌تواند بیمه را از حاشیه بحران به متن اعتماد و پایداری بازگرداند.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پایشگر، هشدار اخیر وزیر امور اقتصادی و دارایی، تلنگری جدی برای صنعتی است که به‌طور سنتی آرام، محافظه‌کار و کمتر بحران‌زا شناخته می‌شود.
سید علی مدنی‌زاده با اتکا به آمارهای ارائه‌شده از سوی بیمه مرکزی، تصویری از آینده ترسیم کرد که اگر امروز به اصلاحات بنیادین تن ندهد، فردا ممکن است با تکانه‌هایی همانند بحران بانکی روبه‌رو شود.
صنعتی که باید «پشتوانه ریسک‌های کشور» باشد، خود در معرض ریسک‌های نوظهور و انباشته شده قرار گرفته است.

بررسی‌های فنی نشان می‌دهد که تکیه صرف بر نظارت پسینی، فاصله‌ای عمیق میان جریان واقعی تعهدات بیمه‌گران و توان ایفای آن‌ها ایجاد کرده است.
رخدادهایی که باید پیش از وقوع شناسایی شوند، امروز تنها پس از شکل‌گیری خسارت عیان می‌شوند و همین خلأ سبب افزایش نکول‌ها، ناترازی ذخایر فنی و وابستگی بیش از حد به سرمایه‌گذاری‌های پرریسک شده است.

در چنین شرایطی، بیمه مرکزی باید از یک ناظر سنتی به «رگولاتور داده‌محور و پیش‌نگر» تبدیل شود؛ نهادی که می‌تواند پالس‌های خطر را در همان لحظه شکل‌گیری رصد و مدیریت کند.

صنعت بیمه برای آنکه گرفتار سرنوشت بانک‌ها نشود، نیازمند یک گذار اساسی است، گذاری که از اصلاح ساختارهای مالی آغاز و به بلوغ دیجیتال ختم می‌شود.
ایجاد سامانه‌های نظارت برخط، یکپارچه‌سازی داده‌های شبکه فروش و شرکت‌ها، شفاف‌سازی ترازنامه‌ها و استانداردسازی محاسبات ریسک و ذخایر، چهار ستون اصلی این گذار را تشکیل می‌دهد.
تنها زمانی می‌توان از وقوع بحران پیشگیری کرد که تصمیم‌سازان به جای واکنش به خسارت، بتوانند از دل داده‌های زنده، روندهای خسارت‌زا را پیش‌بینی و مسیر بازار را اصلاح کنند.

از سوی دیگر، شرکت‌های بیمه باید رویکردی نوین در مواجهه با ریسک‌های اقتصادی، اقلیمی و اجتماعی اتخاذ کنند.
قیمت‌گذاری فنی، استقلال مدیریت ریسک از بخش‌های فروش، تقویت اکچوئری داخلی، و حرکت به سمت محصولات مبتنی بر داده و هوش مصنوعی از جمله اقداماتی است که می‌تواند از شکنندگی مالی بکاهد.
این اقدامات اگر با نوآوری در فرآیندها، شفافیت در ارائه صورت‌های مالی و تعامل حرفه‌ای با بیمه مرکزی همراه باشد، می‌تواند توازن پایداری را برای آینده صنعت رقم بزند.

در نهایت، همکاری واقعی میان بیمه مرکزی و شرکت‌های بیمه، حلقه مفقوده‌ای است که امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز داریم.
صنعتی که می‌خواهد ستون اعتماد مردم و اقتصاد باشد، باید با زبان فناوری، شفافیت و مسئولیت‌پذیری با آینده سخن بگوید.
اگر این همکاری شکل گیرد و اراده‌ای مشترک برای اصلاحات ساختاری و نظارتی پدید آید، صنعت بیمه نه‌تنها از سایه بحران دور خواهد شد، بلکه می‌تواند به یکی از پایدارترین و قابل‌اعتمادترین ارکان اقتصاد ایران تبدیل شود.