رعایت خطوط قرمز و حساسیت‌های گروه‌های افراطی/مذاکره با آمریکا نیازمند مدیریت دقیق و هوشمندانه است

اخبار سیاسی پایشگر– دورنمای مذاکره میان ایران و آمریکا در فضای سیاسی کنونی ایران، به ویژه با حضور اصولگرایان تندرو در عرصه سیاست، از جنبه‌های مختلفی قابل بررسی است.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پایشگر، دولت پزشکیان، با رویکرد اصلاح‌طلبانه خود و تاکید بر مذاکره شرافتمندانه با آمریکا نشان داده که آمادگی دارد تا با اولویت‌ دادن به منافع ملی، راه‌حل‌های دیپلماتیک را برای کاهش تنش‌ها و حل مشکلات اقتصادی جستجو کند.
علی عبدالعلی زاده مشاور رئیس‌جمهور چندی قبل به ضرورت مذاکره با آمریکا اشاره کرد و گفت که این رویکرد، حاصل تعامل و همفکری مجموعه حاکمیت است.

معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر رئیس‌جمهور دیروز از پخش «پیام مهم» مسعود پزشکیان از شبکه آمریکایی NBC آمریکا خبر داد.

اما این مسیر با چالش‌های پیچیده‌ای روبه‌رو است که موفقیت آن بستگی به چند عامل کلیدی دارد.

میزان حمایت داخلی از دولت

اول، میزان حمایت داخلی از دولت پزشکیان اهمیت بالایی دارد.
اصولگرایان که به‌طور سنتی با هرگونه تعامل مستقیم با آمریکا مخالفند، احتمالاً فشارهای شدیدی به دولت وارد خواهند کرد.

از سوی دیگر، اگر دولت بتواند حمایت مردم و دیگر جریان‌های اصلاح‌طلب و اعتدالی را جلب کند، قدرت مانور بیشتری برای مذاکره خواهد داشت.
بحران اقتصادی فعلی، که باعث کاهش شدید ارزش ریال شده است، می‌تواند بهانه‌ای قوی برای متقاعد کردن افکار عمومی باشد که مذاکره با آمریکا به نفع کشور است.

چهارچوب مذاکره

دوم، چارچوب مذاکره و نوع تعامل با آمریکا اهمیت دارد.
اگر دولت بتواند خطوط قرمز نظام و حساسیت‌های اصولگرایان را رعایت کند، ممکن است حمایت نسبی نهادهای حاکمیتی را نیز به‌دست آورد.
مذاکره‌ای که با حفظ عزت ملی و در چهارچوب مصلحت عمومی انجام شود، می‌تواند راهی برای شکستن تابوی مذاکره مستقیم باشد.
تأکید مشاور پزشکیان بر «مذاکره شرافتمندانه» نشان از تلاشی برای حفظ این تعادل دارد.

واکنش آمریکا

سوم، واکنش آمریکا و نحوه تعامل آن با ایران نیز تعیین‌کننده خواهد بود.
اگر دولت ترامپ مواضع سخت‌گیرانه‌ای اتخاذ کند و بدون انعطاف وارد مذاکرات شود، احتمالاً فرصت دولت پزشکیان برای موفقیت در این مسیر محدود خواهد بود.
در مقابل، هرگونه نشانه‌ای از انعطاف از سوی آمریکا می‌تواند به مشروعیت مذاکره در داخل ایران کمک کند.

بحران اقتصادی

چهارم، بحران اقتصادی به‌عنوان عاملی فشارآور می‌تواند نقشی دوگانه بازی کند.
از یک‌سو، وضعیت اقتصادی فعلی باعث افزایش فشار افکار عمومی بر دولت برای یافتن راه‌حل می‌شود.
از سوی دیگر، اگر دولت نتواند نتایج ملموسی از مذاکرات بگیرد، ممکن است به کاهش اعتماد عمومی بینجامد.
بنابراین، موفقیت این مذاکرات مستلزم برنامه‌ریزی دقیق اقتصادی و ارائه راه‌حل‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت است.

نقش رسانه ها

پنجم، نقش رسانه‌ها و افکار عمومی در پیشبرد یا تضعیف این مسیر مهم است.
رسانه‌ها می‌توانند از طریق تبیین دقیق شرایط و مزایای مذاکره، به کاهش مقاومت در برابر این اقدام کمک کنند.
در عین حال، مخالفت رسانه‌های اصولگرا و انتشار روایت‌های تندروانه ممکن است فشارهای بیشتری بر دولت وارد کند.

تاثیرات منطقه‌ای

ششم، تأثیرات منطقه‌ای و بین‌المللی مذاکرات نیز باید مدنظر قرار گیرد.
کشورهای همسایه و بازیگران جهانی مانند اروپا، روسیه و چین ممکن است در این روند تأثیرگذار باشند.
اگر دولت بتواند حمایت این بازیگران را جلب کند، فشارهای داخلی و خارجی کمتری را متحمل خواهد شد.

مدیریت هوشمندانه

هفتم، تجربه دولت‌های قبلی نشان می‌دهد که مذاکره با آمریکا نه‌تنها ساده نیست بلکه نیازمند مدیریت دقیق و هوشمندانه است.
تجربیات مذاکرات برجام، هم در جنبه‌های مثبت و هم در مشکلات پس از آن، می‌تواند چراغ راهی برای دولت پزشکیان باشد.

هشتم، نتیجه نهایی و تأثیر آن بر جامعه ایران به میزان موفقیت این رویکرد بستگی دارد.
اگر دولت پزشکیان بتواند از مذاکره به‌عنوان ابزاری برای بهبود اوضاع اقتصادی و کاهش تنش‌های بین‌المللی استفاده کند، ممکن است پایه‌ای برای تغییرات بنیادین در رویکرد سیاسی ایران ایجاد شود.
در غیر این صورت، این مسیر می‌تواند به عاملی برای تشدید اختلافات داخلی و تضعیف جایگاه دولت تبدیل شود.

اقدام جسورانه

در مجموع، تلاش دولت پزشکیان برای مذاکره شرافتمندانه با آمریکا در شرایط کنونی ایران یک اقدام جسورانه و پرریسک است.
موفقیت این رویکرد به توانایی دولت در مدیریت فشارهای داخلی، جلب حمایت افکار عمومی، و تعامل هوشمندانه با جامعه بین‌المللی بستگی دارد.

ادامه دارد…