سایه سودهای صوری بر جان بیمه‌های زندگی/ وقتی فروشنده، روتینر و بیمه‌نامه، فقط بهانه‌ای برای رسوب پول می شود

اخبار بانک و بیمه پایشگر– رشد چشمگیر فروش بیمه‌های زندگی در سال جاری، با هجوم شبکه‌های فروش به این بازار همراه شده است، اما نه با رویکرد حرفه‌ای، بلکه با نگاهی صرفاً مالی.

برخی کارگزاران، این بیمه‌نامه‌ها را به ابزار رسوب نقدینگی و وعده سود بالا تبدیل کرده‌اند. آیا آینده بیمه زندگی در ایران، قربانی همین نگاه کوتاه‌مدت خواهد شد؟

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پایشگر، ورود جدی به بازار بیمه‌های زندگی در سال جاری اگرچه می‌تواند نویدبخش توسعه این رشته باشد، اما با چالش‌های فنی و ساختاری همراه است که ضرورت تحلیل و بازنگری را دوچندان می‌کند.
در حال حاضر، بسیاری از شبکه‌های فروش و کارگزاران بیمه‌ای به دلیل فقدان آموزش تخصصی و ساختار مشاوره‌ای مؤثر، بیمه‌های زندگی را صرفاً به عنوان ابزاری برای جذب منابع مالی و رسوب نقدینگی به کار می‌گیرند.
این رویکرد، نه‌تنها با ماهیت بلندمدت و سرمایه‌محور بیمه‌های زندگی در تضاد است، بلکه موجب سلب اعتماد بیمه‌گذاران نسبت به اهداف اصیل این محصولات می‌شود.

یکی از مهم‌ترین انحرافات، استفاده از مفهوم «سرمایه‌گذاری» و «سودآوری بالا» به‌عنوان ابزار تبلیغاتی برای جذب بیمه‌گذاران است، در حالی‌که ماهیت بیمه زندگی، اولویت دادن به پوشش‌های بلندمدت، تأمین امنیت مالی و برنامه‌ریزی برای آینده است.
چنین برداشت‌هایی از سوی برخی فروشندگان بیمه، موجب القای تصور نادرستی از این محصول شده و آن را به شبه‌صندوق‌های سرمایه‌گذاری تبدیل کرده است که ریسک بسیار بالایی برای صنعت بیمه و اقتصاد خانوارها در پی دارد.

در سال ۱۴۰۴، اگر نهاد ناظر و شرکت‌های بیمه نسبت به ساماندهی این وضعیت اقدام نکنند، بیم آن می‌رود که بیمه‌های زندگی به‌جای ایفای نقش اجتماعی و اقتصادی مطلوب خود، به ابزاری برای انباشت ناپایدار منابع مالی و سوءاستفاده برخی واسطه‌ها تبدیل شود.
رسوب حق‌بیمه به‌جای تخصیص هدفمند در پرتفوی سرمایه‌گذاری بیمه‌گر، ممکن است در مسیرهایی جریان یابد که هیچ شفافیت و انطباقی با اهداف بیمه‌ای ندارد و این موضوع هم اعتماد مشتریان را خدشه‌دار می‌کند و هم ریسک‌های سیستمی برای بازار بیمه ایجاد خواهد کرد.

ضروری است با بازنگری در سیاست‌های فروش، اصلاح چارچوب‌های نظارتی و آموزش نیروهای فروش، زمینه برای بازگشت بیمه‌های زندگی به مسیر اصلی خود فراهم شود.
نهادهای ناظر باید نظارت مؤثر‌تری بر چگونگی تبلیغ، فروش و تخصیص منابع حاصل از حق‌بیمه‌ها اعمال کنند و با برخورد جدی با هرگونه رسوب غیراصولی منابع مالی در شبکه فروش، از انحرافات ساختاری جلوگیری کنند.
آینده بیمه زندگی نه در جذب سرمایه به هر قیمتی، بلکه در اعتمادسازی و خدمت‌رسانی صادقانه نهفته است.