از وعده عدالت تا نسخه گرانی/ پزشکیان، طبیبی که خود زخم می‌زند

اخبار اقتصادی پایشگر– پزشکیان با شعار عدالت و درمان درد مردم آمد، اما امروز نسخه‌ای می‌پیچد که خود زخم تازه‌ای بر پیکر معیشت است.

از وعده مهار گرانی تا دستور گران‌کردن نان و آب و برق، فاصله‌ای است به وسعت فراموشی.
آیا رییس‌جمهور مردمی، زیر سایه‌ی قدرت، به کارگزار درد بدل شده است؟

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پایشگر، در ابتدای کار، دکتر پزشکیان چونان طبیبی دلسوز، با زبان التیام و وعده‌ی درمان بر بالین اقتصاد بیمار ایران نشست.
سخنانش در کارزار انتخابات، مرهمی بود بر دل‌های خسته: از عدالت گفت، از همدلی با فرودستان، و از ضرورت مشارکت همگان برای بهبود وضعیت اقتصادی.
او با لباس صداقت وارد میدان شد و امید را چون چراغی در دل‌های خاموش روشن کرد.
اما چه زود، آن لبخندهای صمیمی به اخم‌های بی‌اعتنا بدل گشت و آن زبانِ نرم، به تیغی بدل شد که بر زخم مردم نمک می‌پاشد.

اکنون نه تنها وعده‌ها به فراموشی سپرده شده‌اند، بلکه صدای مردم زیر بار نانِ گران و آبِ قطره‌چکان گم شده است.
گویی رییس‌جمهور جدید به جای درمان اقتصاد، خود به بخشی از درد تبدیل شده.
دستور افزایش قیمت نان، شیر، برق، آب و سایر نیازهای اولیه، همچون نسخه‌ای است که طبیب نابلد برای مرگ بیمار پیچیده است.
مردم می‌پرسند: این همان مردی‌ست که از عدالت دم می‌زد؟ یا مبادا در پشت پرده‌ی قدرت، شبحی دیگر جایگزین او شده است؟

دولت به جای آن‌که آستین بالا بزند و فساد و ناترازی را در ریشه‌های ساختار جستجو کند، خود را به ناله و گلایه از گذشته سرگرم کرده؛ غافل از آنکه مردم دیگر از ناله‌درمانی خسته‌اند.
چه کسی باور می‌کرد که فریادگرِ عدالت، خود آغازگر موج تازه‌ای از فشار بر گرده‌ی مردم باشد؟
دولت مدعی تحول، اکنون خود به آینه‌ی تمام‌نمای همان سیاست‌هایی بدل شده که روزی آنها را ناعادلانه و فشل می‌دانست.

پزشکیان شاید هنوز همان انسان صادق باشد، اما در هیاهوی سیاست و زیر سقف دولت، صداقت هم گاهی به قربانی تبدیل می‌شود.
این روزها، صدای مردم در پس سکوت سنگین افزایش قیمت‌ها گم شده و امید به اصلاح، با قبض برق و فاکتور نان، به کابوسی تمام‌عیار بدل گشته است.
اگر این راه تحول است، پس کاش همان رکودِ بی‌ادعای دیروز بازمی‌گشت تا امروز، این‌چنین شاهد مرگ تدریجی معیشت و اعتماد نباشیم.