الزام شرکت‌های بیمه به ثبت و گزارش دهی دقیق ذخایر فنی/چرا بیمه گران از پرداخت خسارت بیمه گزاران ناتوان هستند؟

اخبار بانک و بیمه پایشگر– ذخایر فنی شرکت‌های بیمه یکی از مهم‌ترین ابزارهای مالی برای اطمینان از توانگری مالی و ایفای تعهدات بیمه‌گران است.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پایشگر، این ذخایر به تعهدات آتی شرکت بیمه در قبال بیمه‌گذاران اختصاص دارد و شامل ذخایری مانند ذخیره خسارات معوق، ذخیره حق بیمه عاید نشده، ذخیره فنی تکمیلی و سایر ذخایر مرتبط است.
اما پرسش اصلی این است که آیا تمام شرکت‌های بیمه این ذخایر را با یک رویه و استاندارد ثبت و ضبط می‌کنند و آیا شفافیت لازم در این فرآیند وجود دارد؟

در نظام بیمه‌ای استاندارد، همه شرکت‌های بیمه باید از دستورالعمل‌ها و استانداردهای مشخصی که توسط نهاد ناظر (مانند بیمه مرکزی) تدوین و ابلاغ می‌شود، پیروی کنند.
این استانداردها معمولاً بر اساس قوانین و مقررات ملی و همچنین اصول حسابداری بیمه‌ای بین‌المللی (مانند IFRS 17) تعیین می‌شوند.
بنابراین، از نظر اصولی، همه شرکت‌ها موظف به استفاده از رویه‌های مشابه برای محاسبه و ثبت ذخایر فنی هستند.
این امر به مقایسه‌پذیری، شفافیت و قابلیت اطمینان صورت‌های مالی بیمه‌گران کمک می‌کند.

با این حال، در عمل ممکن است تفاوت‌هایی در ثبت و ضبط ذخایر فنی بین شرکت‌های بیمه مشاهده شود.
این تفاوت‌ها می‌تواند ناشی از عوامل متعددی مانند تفسیر متفاوت قوانین، سطح مهارت و تجربه تیم‌های مالی و اکچوئری هر شرکت، یا حتی وجود روش‌های غیرشفاف در برخی از شرکت‌ها باشد.
در نتیجه، ذخایر فنی ثبت‌شده ممکن است در همه شرکت‌ها به‌صورت کاملاً شفاف و قابل راستی‌آزمایی نباشد.

وظیفه بیمه مرکزی به‌عنوان نهاد ناظر در این زمینه بسیار حائز اهمیت است.

بیمه مرکزی باید با ابلاغ دستورالعمل‌های شفاف و نظارت دقیق بر عملکرد شرکت‌ها، از ثبت درست ذخایر فنی اطمینان حاصل کند.
این نظارت شامل بررسی گزارش‌های مالی شرکت‌ها، انجام بازرسی‌های دوره‌ای و ایجاد الزام برای استفاده از اکچوئرهای مستقل جهت محاسبه ذخایر است.
همچنین بیمه مرکزی وظیفه دارد که برای جلوگیری از سوءاستفاده یا تقلب، مکانیزم‌هایی برای راستی‌آزمایی ذخایر ثبت‌شده در نظر بگیرد.

شفافیت و صحت ذخایر فنی نقش کلیدی در اعتماد عمومی به صنعت بیمه دارد.
اگر شرکت‌های بیمه ذخایر کافی و شفاف نداشته باشند، در مواقع بحرانی ممکن است قادر به پرداخت خسارات نباشند که این موضوع منجر به از دست رفتن اعتماد بیمه‌گذاران و حتی سقوط شرکت بیمه می‌شود.
بنابراین، بیمه مرکزی باید با تنظیم استانداردهای سخت‌گیرانه و نظارت بر اجرای آنها، از سلامت مالی شرکت‌های بیمه و حفاظت از منافع بیمه‌گذاران اطمینان حاصل کند.

در نهایت، ثبت و گزارش‌دهی دقیق ذخایر فنی نه تنها برای رعایت مقررات الزامی است، بلکه به شرکت‌های بیمه کمک می‌کند تا در برنامه‌ریزی مالی خود موفق‌تر عمل کنند و توانایی مقابله با ریسک‌های بلندمدت را داشته باشند.
بیمه مرکزی نیز باید از فناوری‌های نوین مانند سیستم‌های هوشمند مالی و داده‌کاوی برای تقویت نظارت خود بهره ببرد تا فرآیندها بهینه‌تر و شفاف‌تر شوند.