بیمه؛ ستون پنهان تولید ملی و سرمایه‌گذاری پایدار در سال ۱۴۰۴

یادداشت و تحلیل پایشگر: شهراد اثنی‌عشری

در طلوع سال ۱۴۰۴، که افق آن با شعار «تولید ملی» روشن شده است، صنعت بیمه همچون نگهبانی هوشیار در کنار سرمایه‌گذاران ایستاده و آرامش را به بطن فعالیت‌های اقتصادی تزریق می‌کند.

در جهانی که سرمایه‌گذاری بدون امنیت، گامی لرزان بر پلی باریک است، بیمه این پل را استحکام می‌بخشد و خیال کارآفرین را آسوده می‌سازد تا سرمایه‌اش را با دلگرمی در خاک ایران بارور کند.

از منظر فنی، بیمه با ارائه پوشش‌های متنوعی همچون بیمه‌های مسئولیت، مهندسی، سرمایه‌گذاری و اعتباری، ریسک‌های طبیعی و اقتصادی را کنترل‌پذیر می‌کند.
این کاهش ریسک، نه‌تنها موجب افزایش اعتماد سرمایه‌گذاران داخلی می‌شود، بلکه زمینه جذب سرمایه‌های خارجی را نیز فراهم می‌سازد.
افزایش ضریب نفوذ بیمه و رشد پرتفوی بیمه‌ای، مستقیماً به تقویت سرمایه‌گذاری، رشد تولید و توسعه اشتغال در کشور منتهی خواهد شد.
نقش بیمه در تأمین مالی تولید نیز کلیدی است. شرکت‌های بیمه با تجمیع حق بیمه‌ها، منابع عظیمی در اختیار دارند که می‌تواند در قالب سرمایه‌گذاری‌های هوشمندانه، پشتوانه‌ای قوی برای پروژه‌های تولیدی کشور باشد.
این منابع، به جای خلق پول تورم‌زا، نقدینگی سالم را به بخش‌های مولد اقتصاد هدایت کرده و بستر رشد پایدار را فراهم می‌کند.
در بعد فرهنگی، صنعت بیمه با نهادینه‌سازی تفکر مدیریت ریسک، ریسک‌پذیری منطقی را در میان تولیدکنندگان ارتقاء می‌دهد.
این تحول، انگیزه نوآوری، توسعه و ورود به بازارهای تازه را تقویت می‌کند و تولید ملی را به لحاظ کمی و کیفی گسترش می‌بخشد.
بدین ترتیب، ایران می‌تواند با تکیه بر توان داخلی، به جایگاهی بالاتر در اقتصاد منطقه‌ای و جهانی دست یابد.

در نهایت، صنعت بیمه در سال سرمایه‌گذاری برای تولید ملی، همانند روحی حیاتی در کالبد اقتصاد ایران جریان دارد.
اطمینانی که بیمه می‌آفریند، مسیر سرمایه‌گذاری و تولید را هموار کرده و شعار «تولید ملی» را از سطح کلام به عرصه عمل می‌آورد.
این هم‌افزایی بین بیمه و تولید، کلید طلایی رشد پایدار در سال ۱۴۰۴ خواهد بود؛ اگر نگاه‌ها ژرف و اراده‌ها استوار بماند.