بیمه در خط مقدم پایداری/ آزمون بزرگ صنعت بیمه ایران در آتش بحران و خاموشی‌ها/ شرکت‌های بیمه تا چه اندازه برای خدمات برخط آماده‌اند؟

اخبار بانک و بیمه پایشگر– در روزگاری که سایه جنگ، تحریم و بحران بر سر کشور سنگینی می‌کند، دوام صنعت بیمه دیگر تنها به توان مالی وابسته نیست.

اکنون این زیرساخت‌های دیجیتال، اتوماسیون هوشمند و آمادگی برخط هستند که مرز میان سکون و پایداری را تعیین می‌کنند.
آیا صنعت بیمه ایران می‌تواند در میانه‌ی خاموشی‌ها، حملات سایبری و تعطیلی‌ها، همچنان نفس بکشد و به مشتریانش خدمت دهد؟

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پایشگر، در شرایط جنگی و بحران‌های امنیتی، استمرار خدمات بیمه‌ای به مشتریان به یکی از مهم‌ترین شاخص‌های تاب‌آوری و بلوغ فناورانه شرکت‌های بیمه تبدیل می‌شود.

یکی از معیارهای کلیدی سنجش آمادگی این شرکت‌ها، توانایی در مدیریت کامل فرآیندهای اداری، مالی و ارتباطی از طریق سامانه‌های اتوماسیون اداری و زیرساخت‌های دیجیتال است.

در این راستا، شرکت‌هایی که زیرساخت‌های فناوری اطلاعات خود را بر پایه‌ی معماری‌های ابری (Cloud-based) و ارتباطات امن و پایدار بنا نهاده‌اند، توانایی ادامه‌ی عملیات در شرایط بحران را خواهند داشت.

برای تحقق چنین سطحی از آمادگی، شرکت‌های بیمه باید سرمایه‌گذاری جدی در زیرساخت‌های شبکه‌ای، پلتفرم‌های جامع اتوماسیون اداری، و نرم‌افزارهای مدیریت فرآیندهای بیمه‌گری انجام دهند.

این سامانه‌ها باید قابلیت عملکرد برخط (online)، بدون نیاز به حضور فیزیکی کارکنان، و در محیط‌های پراکنده‌ی جغرافیایی را داشته باشند.

همچنین طراحی معماری ماژولار و مقاوم در برابر حملات سایبری، به‌ویژه در زمان وقوع جنگ سایبری، از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است.

از منظر عملیاتی، شرکت‌های بیمه می‌توانند با اجرای طرح‌های پشتیبان‌گیری لحظه‌ای، استقرار مراکز داده پشتیبان در مناطق امن، و به‌کارگیری فناوری‌هایی نظیر VPN، احراز هویت چندعاملی (MFA)، و رمزنگاری سرتاسری (End-to-End Encryption)، تداوم خدمات خود را تضمین کنند.

همچنین باید فرآیندهای بیمه‌نامه‌نویسی، صدور، خسارت، و پاسخگویی به مشتریان کاملاً در بستر وب و موبایل قابل انجام باشد، به گونه‌ای که مشتری بتواند بدون مراجعه حضوری، تمامی امور خود را مدیریت کند.

نقش منابع انسانی نیز در این میان بسیار کلیدی است.
کارکنان باید برای کار در شرایط دورکاری و اضطراری آموزش ببینند و ساختار سازمانی نیز باید به سمت تیم‌های چابک و پاسخگو بازطراحی شود.
به علاوه، استفاده از هوش مصنوعی برای پاسخگویی هوشمند، تحلیل ریسک بلادرنگ، و مدیریت اسناد دیجیتال می‌تواند بهره‌وری و کیفیت خدمات را در شرایط بحرانی افزایش دهد.

در نهایت، شرکت‌های بیمه برای بقا و رقابت‌پذیری در آینده‌ی پرریسک و نامطمئن منطقه‌ای، ناگزیر از اتخاذ رویکردی فناورانه، چابک و مقاوم در برابر اختلالات هستند.
آزمون واقعی این بلوغ فناورانه نه در زمان صلح، بلکه در اوج بحران‌هایی همچون جنگ، تحریم، و قطع ارتباطات سنتی مشخص می‌شود.
بنابراین، شرکت‌هایی که امروز برای فردای جنگی آماده شوند، نه‌تنها به مشتریان خود خدمات مداوم ارائه خواهند داد، بلکه به الگوهای صنعت بیمه منطقه نیز بدل خواهند شد.