تعلیق ها و تردیدهای برجام ۷

گروه یادداشت و تحلیل پایشگر– پیرمحمد ملازهی

روز گذشته مذاکرات برجام ۷ در وین آغاز شد تا جمهوری اسلامی وارد یکی از مهم‌ترین بزنگاه‌های سیاست خارجی کشور شود، بزنگاهی که اگر نتایج مثبتی را به همراه آورد، می‌تواند زمینه رفع بسیاری از مشکلات در حوزه اقتصادی را فراهم کند.
مذاکرات وین در شرایطی شروع شده که چندان وضعیت به نفع ایران نیست. آمریکا توانسته است تا حد زیادی اروپایی‌ها را همراه خود کند و روسیه و چین هم برای آمریکا در حالت تعلیق به سر می‌برند، آژانس هم اعلام کرده مذاکراتش با ایران به نتیجه نرسیده است.

حالا باید دید تیم مذاکره‌کننده کنونی تا چه حد می‌توانند مؤثر عمل کنند. اگر مذاکرات مثبت پیش نرود ممکن است بازهم پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل برود که این شرایط اصلا خوب نیست.
نکته مهم این است که تیم مذاکره‌کننده نباید با نگاه ایدئولوژیک وارد مذاکره شوند و باید سعی کنند منافع ملی ایران را لحاظ کنند. اگر احیانا پرونده ایران به شورای امنیت برود، بعید است روسیه و چین ریسک کنند و دست به استفاده از حق وتوی خود بزنند.

ایران تصور روشنی از ارتباط با چین و روسیه ندارد. شاید صرف گسترش ارتباط با این دو کشور بتواند در کوتاه‌مدت وضعیت را قدری بهتر کند اما حتما در بلندمدت کافی نخواهد بود.
شعار انقلاب اسلامی هم نه شرقی و نه غربی بود. اکنون هم ما باید با غرب و شرق به صورت متوازن ارتباط داشته باشیم. مناسب‌ترین راه برای ایران ایجاد یک ارتباط متوازن با قدرت‌های جهانی است.

در مجموع به نظر می رسد نتیجه مذاکرات به طور کلی مثبت نخواهد بود؛ مگر آنکه ایران در رده‌های بالا به این تصمیم رسیده باشد که باید مذاکرات به نتیجه برسد و البته به نتیجه‌رسیدن مذاکرات بیشتر به تصمیم ایران و آمریکا بازمی‌گردد.
هر چند مقامات اروپایی دیروز در پایان دور نخست مذاکرات دورنمای مثبتی از برجام ۷ ارایه دادند، با این حال کمی بعید است که حداقل در کوتاه مدت بتوان به پایان تحریم ها خوشبین بود.