درمان، دردِ مزمنِ بیمه‌ها؛ قهرمانی که با هر برد، بیشتر می‌بازد!

یادداشت و تحلیل پایشگر: شهراد اثنی‌عشری
بیمه درمان در فروردین ۱۴۰۴ تاج پادشاهی بازار بیمه را بر سر گذاشت، اما با کمر خمیده از بار خسارت‌ها. پشت این صدرنشینی، بحران فنی بزرگی پنهان شده که نفس صنعت را به شماره انداخته است.

صنعت بیمه در فروردین ۱۴۰۴، بی‌صدا وارد میدان مین شده است.
جایی که رشد شتاب‌زده بیمه درمان نه نشانی از توسعه، بلکه نشانه‌ای از واگرایی فنی و مالی است.
هنگامی که یک رشته بیمه‌ای بیش از نیمی از حق‌بیمه‌ها را به خود اختصاص می‌دهد اما نزدیک به نیمی از خسارت‌ها نیز از همان‌جا سر برمی‌آورد، دیگر نمی‌توان از تعادل پرتفوی و سلامت مالی سخن گفت.

این پدیده، هشداری است به شرکت‌هایی که در جست‌وجوی بازار پرحجم، ریسک را فراموش کرده‌اند و بیمه‌نامه‌های درمان را نه بر پایه ارزیابی دقیق، که با چشمان بسته صادر می‌کنند.

نهادهای ناظر نیز باید بپذیرند که نقش‌شان صرفاً دیده‌بانی نیست، بلکه معماری آینده است.
تا زمانی که قیمت‌گذاری علمی نهادینه نشود، داده‌های واقعی درمان در دسترس نباشد و شرکت‌ها به ‌سمت مدیریت فعال ریسک سوق داده نشوند، هر افزایش فروش، تنها قدمی است به‌سوی افول.

بیمه درمان، اکنون نه یک فرصت طلایی، که شمشیری دولبه است؛ تنها راه نجات، تدبیر آگاهانه، بازنگری ساختاری، و بازگشت به اصول فنی است، پیش از آن‌که این شمشیر، گریبان کل صنعت را بگیرد.