اخبار بانک و بیمه پایشگر– حق بیمه تولیدی درمان شرکت‌های بیمه در طی چهار ماهه اول امسال، اگر چه بیشترین میزان تولیدی پرتفوی صنعت بیمه را شامل می‌شود، اما همچنان این رشته پاشنه آشیل صنعت بیمه محسوب می‌شود.
به گزارش پایگاه خبری پایشگر، طبق گزارش عملکرد چهار ماهه صنعت بیمه که توسط بیمه مرکزی ایران منتشر شده است، در مدت یاد شده بیمه درمان با صدور بیش از ۲۴ میلیون فقره بیمه نامه، همچنان صدرنشین حق بیمه تولیدی شرکت‌های بیمه است.
این آمار هرچند در ظاهر مثبت به نظر می‌رسد و نسبت به مدت مشابه سال قبل حاکی از رشد بیش از نه درصدی است، اما در عین حال زنگ خطری برای شرکت‌های بیمه است که بیشترین پرتفوی خود را از این طریق کسب می‌کنند.
تعداد خسارت پرداختی در این مدت ۲۵.۹ میلیون مورد است که ۱۲.۵ درصد رشد را نسبت به مدت مشابه در سال ۱۴۰۲ نشان می‌دهد.
همچنین مبلغ خسارات پرداختی فوق حدود ۵۹.۹ همت است که ۵۱.۴ درصد رشد را نسبت به چهار ماهه نخست سال گذشته نشان می‌دهد.
شاید تا اینجای مطلب مشکل خاصی وجود نداشته باشد، اما بدون شک انعقاد برخی قراردادهای درمان توسط معدود شرکت‌های بیمه با بیمه گزاران کلان که باید پاسخگوی سهامداران خود نیز باشند، آغاز ماجرایی است که نه تنها کارکنان آن شرکت خاص، بلکه طیف وسیعی از سهامداران حقیقی و حقوقی را هم درگیر مشکلات بعدی خواهد کرد.

قراردادهای زیان ده

کارشناسان صنعت بیمه همگی بر این باورند که بخش درمان بیمه زیان آور است و از این رو به مدیران ارشد صنعت توصیه می‌کنند برای رهایی از این حجم از زیان، بخش از آورده های خود را در بخش سرمایه‌گذاری بکار گیرند تا از خسارت وارده به شرکت متبوع خویش جلوگیری کنند.
هر چند مدیران عامل شرکت های بیمه هم با سرمایه‌گذاری در این حوزه، نقطه امنی برای جلوگیری‌ از تکانه‌های اقتصادی محتمل در آینده ایجاد کردند، با این وجود اصرار بر تداوم برخی قراردادهای درمانی بزرگ با بیمه گزاران کلان کشور که حاصلی جز ضرر و زیان برای کارکنان صنعت و سهامداران ندارد، نکته مهمی است که معلوم نیست به چه دلیل همچنان مورد بی توجهی قرار می‌گیرد.
همانطور که اشاره شد، حوزه بیمه درمانی همواره جز زیان آورترین بخش های شرکت های بیمه است، با این توصیف هنوز پاسخ این پرسش مشخص نیست که چرا برغم اهمیت این موضوع، برخی مدیران ارشد اصرار بر ادامه همکاری با بیمه گزارانی دارند که سود آن فقط نصیب کارکنان این بیمه گزار خاص می‌شود.

آفرهای ویژه، بلای جان صنعت بیمه

به عنوان نمونه، هنگامی که نرخ درمان یک شرکت پایین بوده و با حجم بالای پرداخت خسارت مواجه است، به جای جبران طبعات آن، چرا آفرهای ویژه دیگری هم به قرارداد اضافه می‌شود؟
مثلا کم کردن نرخ فرانشیز از ۱۵ درصد به پنج درصد، تحت پوشش قرار دادن داروهای مکمل یا ویتامین و تقویتی که حتی سازمان تأمین‌اجتماعی هم زیر بار آن نمی‌رود، و یا ایجاد رانت و رفاقت با برخی نمایندگان شبکه فروش که پرتفوی های کلان و سودآوری دارند، برای انعقاد قرارداد و دریافت پورسانت‌های آنچنانی، فقط و فقط بخش کوچکی از تخلفات و ندانم کاری هایی است که متاسفانه توسط برخی مدیران ارشد صنعت بیمه انجام می‌شود که موجودیت و منفعت سهامداران حقیقی و حقوقی و کارکنان مظلوم شرکت‌های بیمه را تهدید می کند.
نتیجه این اقدامات، ضررده شدن قراردادهای درمان و تلمبار خسارات انبوهی است که پس از ماه‌ها همچنان به بیمه گذار پرداخت نشده و علاوه بر ایجاد نارضایتی از شرکت‌های بیمه، آنها را به صنعت بیمه کشور نیز بدبین می‌کند.

کارکنان و مدیران صنعت بیمه بدون شک جز بهترین و زحمتکش ترین اقشار شاغل در کشور محسوب می‌شوند، اما سیاست های اقتصادی برخی از مدیران ارشد که خود را برتر و بالاتر از کارشناسان صنعت می‌دانند، کار را برای آنها سخت می‌کند و مجبور می شوند بار سنگین خسارات مشتریان را بر دوش خود کشیده و مدتها برای پرداخت این خسارت ها به مسوولان مربوط رو بیاندازند تا شاید بخشی از آنها را پرداخت کنند.
در حال حاضر متاسفانه پروسه پرداخت خسارت آنقدر طولانی شده که حتی بیمه گزاران هم درصدد تجدید نظر در خصوص قرارداد های درمان با این شرکت ها برآمده اند.
خوشبختانه سکان هدایت این شرکت ها در دستان مدیران عاملی است که اشراف کامل بر صنعت بیمه دارند و از تخصص و تعهدات لازم نیز برای هدایت و راهبردی آن برخوردار هستند، ولی متاسفانه تعداد معدودی از مدیران اخراجی شرکت‌های کوچک بیمه هنگامی که در محیط بزرگ تر و مطرح تری قرار بگیرند، ظرفیت لازم برای انجام وظایف اصلی را نداشته و بجای توجه و تمرکز بر وظایف و مسوولیت های خود و شرکت، عقده گشایی کرده و با نفرت پراکنی و مشاوره های نادرست، شرکت را به ورطه نابودی می کشانند.

نتیجه مشاوره های نادرست

نتیجه اینگونه اقدامات یا از دست رفتن قراردادهای مهم بیمه ای است، یا لغو قرارداد بیمارستان ها و مراکز درمانی طرف قرارداد و یا خارج شدن آن از شرکت و در انتها، بدنامی و خدشه دار شدن اعتبار و منزلت سازمان، که مسلما دود آن به چشم همه کارکنان و ذی‌نفعان صنعت بیمه خواهد رفت، ضمن اینکه بارفتن بخشی از قراردادهای بزرگ نسبت خسارت آن. برای شرکت ها که در تحقق بودجه فصل اول موفق نبوده‌اند آثار زیانبار ی ایجاد خواهد کرد از جمله مجبور به گرفتن ذخیره خسارت معوق بیشتر ی می شوند.

اینک از مقامات ذی‌صلاح در صنعت بیمه، به ویژه مقام محترم نهاد ناظر درخواست داریم با دقت و وسواس بیشتر، مشکلات، شکایات و درخواست های بیشمار مشتریان و بیمه گذاران صنعت را بررسی و برای رفع آن از ابزارهای نظارتی خود بهره گیرند.