دوگانگی در سیاستها و رفتار دولتمردان/ چرا مردم از کمکهای ارزی اختصاص یافته به آوارگان لبنان گلایه دارند؟
اخبار سیاسی پایشگر– سخنان دبیرکل حزبالله لبنان در مورد کمکهای مالی به آوارگان لبنانی و منابع تأمین این کمکها از ایران، نشاندهنده سیاستهای خاص جمهوری اسلامی ایران در حمایت از جنبشهای مقاومت و کشورهای همپیمان خود در منطقه است.
به گزارش پایگاه خبری پایشگر، این نوع کمکها بهویژه در شرایط بحرانی مانند جنگ با اسرائیل، نه تنها بهعنوان حمایت انسانی، بلکه بهعنوان ابزاری استراتژیک برای تقویت روابط منطقهای و حمایت از گروههای متحد ایران در برابر تهدیدات خارجی تفسیر میشود.
از دیدگاه سیاست خارجی ایران، کمکهای مالی به لبنان و دیگر کشورهای منطقه به نوعی تقویت مواضع جمهوری اسلامی در برابر دشمنان و ایجاد پیوندهای مستحکمتر با متحدان محسوب میشود.
با این حال، در داخل ایران این نوع کمکها باعث ایجاد نارضایتی و گلایههای عمومی از سوی مردم میشود.
بسیاری از ایرانیان احساس میکنند که منابع مالی کشور باید در اولویتهای داخلی مانند مشکلات اقتصادی، معیشتی و زیرساختی هزینه شود.
در شرایطی که ایران با مشکلات جدی اقتصادی، نرخ تورم بالا و مسائل معیشتی برای اقشار مختلف روبهرو است، پرداخت مبالغ قابل توجه به کشورهای دیگر، بهویژه در حالی که ناترازیهای بانکی و بودجه داخلی وجود دارد، انتقادهای فراوانی را برانگیخته است.
این نارضایتیها بهویژه از سوی افرادی که خود با مشکلات اقتصادی دستوپنجه نرم میکنند، بیشتر مشهود است.
یکی از دلایل گلایههای مردم ایران از دولتمردان و مقامات سیاسی مانند مسعود پزشکیان، که بهطور معمول انتقادات جدی از سیاستهای اقتصادی و خارجی دولتها دارند، این است که بسیاری از مردم احساس میکنند اولویتها در جهت منافع ملی و رفع مشکلات داخلی کشور قرار ندارد.
در شرایطی که بسیاری از خانوارهای ایرانی با مشکلات اقتصادی دستوپنجه نرم میکنند، کمکهای مالی به کشورهای دیگر ممکن است بهعنوان هدر دادن منابع مالی داخلی به نظر برسد.
این نوع تصمیمگیریها میتواند به بیاعتمادی مردم نسبت به نهادهای حکومتی منجر شود.
در عین حال، این کمکها از دیدگاه سیاست خارجی ایران ممکن است بهعنوان اقدامی در جهت تقویت جایگاه منطقهای ایران و ایجاد توازن در برابر رقبای جهانی و منطقهای تعبیر شود.
با توجه به تنشهای سیاسی در منطقه، ایران بهویژه از طریق حمایت از گروههایی مانند حزبالله لبنان، میتواند نفوذ خود را در منطقه تقویت کند.
این امر بهویژه در راستای سیاستهای بلندمدت ایران در خاورمیانه و تقویت جبهه مقاومت در برابر اسرائیل و کشورهای غربی قرار دارد.
بنابراین، این کمکها بهعنوان بخشی از استراتژی کلان ایران در حوزه سیاست خارجی و امنیت منطقهای مطرح میشود.
اما از دیدگاه مردم، این حمایتهای مالی هنگامی که مشکلات داخلی نظیر کمبود منابع برای پروژههای مسکن، بهداشت، و آموزش وجود دارد، بهطور خاص بهعنوان اولویتهای نادرست تلقی میشود.
بسیاری از ایرانیان معتقدند که بهتر است منابع مالی برای رفع نیازهای فوری کشور صرف شود و نه صرف کمکهای مالی به کشورهای دیگر.
این احساس نارضایتی ممکن است به دلیل عدم شفافیت در توزیع منابع مالی و عدم اطلاعرسانی صحیح در خصوص دلایل و اهداف این کمکها تقویت شود.
بهویژه در زمانهایی که ایران با بحرانهای مختلفی مانند تحریمهای اقتصادی، مشکلات بانکی و ناترازیهای مالی مواجه است، پرداخت چنین کمکهایی میتواند انتقادهای بیشتری را از سوی مردم به همراه داشته باشد.
در این شرایط، مردم انتظار دارند که دولتها بر رفع مشکلات اقتصادی داخلی تمرکز کنند و کمکهای خارجی تنها در صورتی انجام شود که وضعیت اقتصادی کشور بهبود یافته باشد.
گلایهها و اعتراضات از سوی مردم ایران در این زمینه، نشاندهنده شکاف میان سیاستهای خارجی و نیازهای داخلی است.
در نهایت، این مسأله نیاز به یک رویکرد تعادلی دارد؛ بهطوری که دولت ایران باید بتواند میان حمایتهای خارجی و توجه به مشکلات داخلی توازن برقرار کند.
این تعادل میتواند موجب افزایش اعتماد مردم به سیاستهای داخلی و خارجی دولت شود و از شدت نارضایتیها بکاهد.
گفتنی است: دبیر کل جنبش حزبالله اخیرا ضمن تشکر از حمایتهای ایران در کمک به مردم جنگزده این کشور، از اختصاص مبلغ ۳۰۰ تا ۴۰۰ دلار به هر خانواده آواره لبنانی با کمک مالی ایران خبر داده است.
این خبر مورد توجه رسانه ها قرار گرفته و همچنین باعث افزایش نارضایتی عمومی از سیاستهای دولت پزشکیان شده است.