رسانه ملی، در پی تحقق مطالبات بیمه‌گزاران/ گردش نقدینگی بهانه مناسبی برای تأخیر در پرداخت خسارات زیان‌دیدگان بیمه نیست

اخبار بانک و بیمه پایشگر– دیر پرداخت کردن خسارت به بیمه‌گزاران و زیان‌دیدگان صنعت بیمه می‌تواند تبعات منفی جدی برای اعتماد عمومی به این صنعت داشته باشد.

به گزارش پایگاه خبری پایشگر، بیمه‌گزاران که معمولاً با اتکا به بیمه، انتظار دارند در زمان وقوع حادثه از حمایت مالی برخوردار شوند، در صورت تأخیر در پرداخت خسارت، احساس بی‌اعتمادی به سیستم بیمه‌ای افزایش می‌یابد.
این امر می‌تواند منجر به کاهش تقاضا برای خرید بیمه در آینده و آسیب به اعتبار صنعت بیمه شود.
متاسفانه بسیاری از مشتریان و بیمه‌گزاران صنعت بیمه از نحوه پرداخت خسارت‌های خود توسط شرکت‌های طرف قرارداد شاکی هستند و از مدیران ارشد این صنعت درخواست دارند در این روند تجدید نظر کنند.
این گلایه‎‌ها آنقدر افزایش یافته و کار بالا گرفته که پای رسانه ملی هم به میان آمده است.
طی روزهای اخیر حساسیت این رسانه نسبت به اخبار صنعت بیمه زیاد شده، به طوری که حتی اسامی شرکت‌های بیمه پر شاکی از صدا و سیما پخش و موجب خشنودی زیان‌دیدگان و نگرانی مدیران ارشد بیمه شده است.

خبرنگار “پایشگر” در ادامه سلسله‌ گزارش های تحلیلی و راهبردی خود، به یکی از مهم‌ترین درخواست ها و مطالبات مشتریان بیمه پرداخته است.

*تبعات منفی تأخیر در پرداخت خسارت‌ها

یکی از تبعات دیرپرداختی خسارت‌ها، فشارهای اقتصادی اضافی بر زیان‌دیدگان است.
افرادی که در نتیجه حوادث مختلف دچار خسارت شده‌اند، به ویژه کسانی که به بیمه اتکا دارند، انتظار دارند که پرداخت‌های بیمه‌ای به موقع صورت گیرد تا از مشکلات مالی بیشتر جلوگیری شود.
در صورتی که این پرداخت‌ها با تأخیر همراه باشد، ممکن است زیان‌دیدگان با مشکلات مالی مضاعف مواجه شوند و این امر شرایط زندگی آنان را دشوارتر کند.

نکته دیگر این است که دیرپرداخت خسارت‌ها می‌تواند موجب بروز شکایات قانونی و حقوقی علیه شرکت‌های بیمه شود.

*شکایت به مراجع قضایی

بیمه‌گزاران ممکن است برای احقاق حق خود به مراجع قضایی یا نهادهای نظارتی شکایت کنند که این امر علاوه بر آسیب به اعتبار شرکت‌های بیمه، هزینه‌های اضافی را نیز برای آنان به همراه خواهد داشت.
شرکت‌های بیمه باید به این موضوع توجه داشته باشند که تأخیر در پرداخت‌ها می‌تواند منجر به کاهش سودآوری و افزایش هزینه‌های غیرمنتظره برای آنها شود.

*بی خیالی مدیران

یکی از علل اصلی دیر پرداخت شدن خسارت‌ها، بی‌توجهی و بی‌خیالی برخی از مدیران عامل شرکت‌های بیمه است که ممکن است به دلیل مشکلات مالی یا مدیریتی از پرداخت‌های به موقع خودداری کنند.
این رفتار می‌تواند موجب نارضایتی گسترده در میان بیمه‌گزاران و حتی آسیب به ثبات مالی این شرکت‌ها شود.
مدیران عامل باید درک کنند که تحمیل چنین مشکلاتی به بیمه‌گزاران می‌تواند در نهایت به کاهش قدرت رقابتی آنها در بازار و تضعیف برند شرکت‌شان منجر شود.

*ضرورت ورود بیمه مرکزی

در چنین شرایطی، ضرورت ورود بیمه مرکزی به این مسأله بیشتر از هر زمان دیگری احساس می‌شود.
بیمه مرکزی باید نظارت دقیق‌تری بر عملکرد شرکت‌های بیمه داشته باشد و در صورتی که تاخیر در پرداخت‌ها مشاهده شود، اقدامات اصلاحی و قانونی را برای حل این مشکل پیگیری کند.
بیمه مرکزی می‌تواند با وضع قوانین و مقررات سختگیرانه‌تر، شرکت‌های بیمه را ملزم به پرداخت خسارت‌ها در زمان مناسب کند و از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری نماید.

*مسوولیت پذیری و ایفای تعهدات

نهایتاً، صنعت بیمه باید توجه داشته باشد که بهبود و تحکیم اعتماد عمومی به این صنعت نیازمند شفافیت، مسئولیت‌پذیری و تعهد به پرداخت خسارت‌ها به موقع است.
مدیران شرکت‌های بیمه و بیمه مرکزی باید به طور هماهنگ در جهت تقویت این اصول اقدام کنند تا در سال‌های آینده شاهد کاهش مشکلات و ارتقاء جایگاه صنعت بیمه در کشور باشیم.

*نقش گردش نقدینگی

گردش نقدینگی در شرکت‌های بیمه می‌تواند به طور موقت برای مدیران عامل به عنوان یک ابزار مدیریتی مفید به نظر برسد، چرا که این گردش نقدینگی به آنها امکان می‌دهد تا منابع مالی شرکت را برای بهره‌برداری‌های دیگر در کوتاه‌مدت به کار گیرند.
این سیاست ممکن است به مدیران عامل این امکان را بدهد که از وجوه بیمه‌گزاران برای سرمایه‌گذاری یا پوشش هزینه‌های عملیاتی استفاده کنند، بدون آن که مجبور به پرداخت فوری خسارت‌ها شوند.
این رویکرد می‌تواند نقدینگی را در دسترس نگه دارد و در کوتاه‌مدت به ثبات مالی شرکت کمک کند.

با این حال، استراتژی مدیریت نقدینگی ممکن است در بلندمدت به ضرر شرکت تمام شود، زیرا تأخیر در پرداخت خسارت‌ها به بی‌اعتمادی و نارضایتی در میان بیمه‌گزاران منجر می‌شود.

این نارضایتی می‌تواند باعث کاهش تقاضا برای محصولات بیمه‌ای و همچنین افزایش شکایات و دعاوی قانونی علیه شرکت‌های بیمه گردد.
در نتیجه، مدیران عامل در بلندمدت ممکن است با مشکلات جدی‌تری مانند افت سهم بازار و افزایش هزینه‌های حقوقی روبه‌رو شوند.

*استراتژی پرخطر

در نهایت، اگر مدیران عامل بیمه به طور مداوم از گردش نقدینگی برای تأخیر در پرداخت خسارت‌ها بهره‌برداری کنند، ممکن است این رویکرد به عنوان یک راه‌حل کوتاه‌مدت سودآور برای شرکت به نظر برسد، اما می‌تواند به تضعیف اعتبار شرکت بیمه و حتی به افول آن در بازار منجر شود.

این امر می‌تواند خطرات جدی‌تری مانند کاهش وفاداری مشتریان و ایجاد مشکلات قانونی و نظارتی برای مدیران عامل به همراه داشته باشد که در نهایت سودآوری و دوام شرکت را تحت تاثیر قرار می‌دهد.