مذاکرات برجام و چند پرسش از دیپلمات‌ها

گروه یادداشت و تحلیل پایشگر پایشگر- مذاکرات برجام به روزهای حساس و اوج خود نزدیک می شود و در این بین آنچه که اهمیت دارد، موضع گیری روسیه با کارت ایران است.
چند سؤال از دیپلمات‌ها و مقاماتی که سرنوشت و منافع ملت ایران، در دست ایشان قرار گرفته است وجود دارد که پاسخ دادن به آن‌ها می‌تواند نشانگر وضعیت سیاسی ایران باشد.
در اینجا این سؤالات فقط در حوزه روسیه است. همین گونه سؤالات را در ارتباط با سایر کشورها نیز می‌توان از خود و کارشناسان امر، پرسید و جواب ها را دریافت کرد.

سؤالاتی که در ارتباط با ورود فعال روسیه در مناسبات و مذاکرات بین ایران و طرف‌های برجام (بویژه آمریکا) وجود دارد، برخی از آن‌ها به ‌قرار زیر است؛

اگر ایران و آمریکا مذاکره مستقیم داشته باشد امتیاز بیشتری شامل ایران می‌شود یا اگر واسط بین مذاکره روسیه باشد امتیاز بیشتری گرفته می‌شود؟

آیا می‌توان تصور کرد که روسیه واسطه‌ای امین برای منافع ایران است؟

آیا روسیه با دریافت امتیاز بیشتر ایران از آمریکا، منافع بیشتری دارد یا اگر امتیاز ایران کمتر باشد، منافع بهتری شاملش می‌شود؟

آیا روسیه با برگ واسطه گری برای ایران، در حال مذاکره همزمان با آمریکا بر سر منافع خودش هم هست؟ و در این بین کارت ایران برای روسیه چه کارکرد و کاربردی دارد؟

آیا روسیه همزمان با کارت ایران با اروپا هم در حال امتیاز گرفتن است؟ در این بین به منافع ایران توجه خواهد کرد با منافع ایران جایی در محاسبات روسیه ندارد؟

آیا دیپلمات‌های روسی بهتر می‌توانند امتیازی را که آمریکا از ایران می‌خواهد، از ایران اخذ کنند (برای آمریکا)، یا دیپلمات‌های ایرانی در مذاکره مستقیم با آمریکا امتیاز بیشتری می‌توانند بگیرند؟

آیا روسیه در این میانه بخاطر امتیازی که برای آمریکا از ایران می‌گیرد، خود امتیازاتی از آمریکا دریافت می‌کند، یا رایگان و فی سبیل الله است؟

آیا نقش پر رنگ روسیه در مذاکرات برای روسیه اعتبار می‌آورد یا آمریکا یا ایران؟

آیا اعتبار کسب شده از قِبل مذاکرات برجام و نقش روسیه در آن، روسیه را به عنوان بازیگر اصلی منطقه (بویژه در بین اسرائیل و اعراب) هم می‌تواند معرفی کند تا بعنوان قدرت تعیین کننده در کل منطقه باشد؟

مقامات ایران، کسب قدرت تعیین کنندگی روسیه در منطقه را در محاسبات خود چگونه ارزیابی کرده‌اند
که منافع ایران را در قیاس با ارتباط با آمریکا روسیه را بعنوان واسط ترجیح داده‌اند؟

آیا تصور مقامات ایران از روسیه در قبال امور داخلی ایران بر این مبنا استوار است که روسیه در برابر ناراضیان و منتقدان داخلی بعنوان یک کمک کننده در برخورد با اتفاقات ممکن الوقوع، برای حکومت خواهد بود؟

با وضعيتي كه در منطقه قفقاز وجود دارد، و اقمار روسیه در حال کاهش و مردم کشورهای آسیای میانه در حال دور شدن از گرایش روسی هستند، آیا روسیه تضعیف شده با برگ ایران برای تقویت مناسبات خود برنامه‌ای طراحی کرده است؟ در چنین شرایطی برگ ایران در مذاکرات و مناسبات، چقدر می‌تواند به کمک روسیه درآید؟

در وضعیتی که هست، این منافع ایران است که بیشترین تأمین را دارد و با این روسیه است که بیشترین دستاورد را از مذاکرات و واسطه بودن خود می‌برد ؟

در صورتی که ایران میداند که دستاوردهای ایران برای وساطت روسیه، فراوان است، آیا در قبال آن امتیازی از روسیه می‌گیرد؟ آیا مقامات ایران اصلا به چنین مسائلی اهمیت می‌دهند؟

آیا موضوعات دیگری ذهن مقامات ایرانی را درگیر کرده است که روسیه در آن گم است؟/ مجمع فعالان اقتصادی