نقدی بر تصمیمات غیرکارشناسی در صنعت بیمه

یادداشت و تحلیل پایشگر: سعید کاظمی، کارشناس ارشد بیمه- تصمیمات کلان در صنعت بیمه، متأسفانه سال‌هاست گرفتار فقر فرهنگی و فقدان نگاه کارشناسی در سطوح مدیریتی است.
نمونه روشن آن، ماجرای خودروهای متعارف و غیرمتعارف است؛ طرحی که از همان ابتدای تصویب، با ابهامات و تعارضات همراه بود و بسیاری از مسئولان بیمه مرکزی نسبت به آینده آن خوش‌بین نبودند. اما به دلیل آنکه این طرح با برچسب «تصویب عقلای صنعت» و حمایت پژوهشکده‌ها و نهادهای سیاست‌گذار همراه بود، امکان بازنگری جدی فراهم نشد و نتیجه آن، صرفاً تحمیل هزینه‌های سنگین به بیمه‌گذاران و صنعت شد.
پروژه‌هایی نظیر بیمه تکافل نیز نشان می‌دهد که برخی تصمیمات صرفاً در راستای اهداف خاص و بدون پشتوانه کارشناسی کلان اتخاذ شده‌اند.
طرحی که با عنوان «ملی» آغاز شد، پس از چهار سال به تعلیق درآمد و امروز تلاش می‌شود برای حفظ آبروی صنعت، با تغییر شکل، دوباره عرضه شود.
این چرخه آزمون و خطا بیش از آنکه توسعه‌ای برای صنعت بیمه به همراه داشته باشد، تنها به بی‌اعتمادی و هزینه‌های مضاعف دامن زده است.
آنچه امروز بیش از هر زمان دیگری آزاردهنده است، تضادها و رویکردهای سلیقه‌ای در سطح کلان تصمیم‌گیری است.
گویی هر مدیر و هر دوره، مسیری متفاوت برمی‌گزیند و نتیجه این تلاطم چیزی جز سردرگمی فعالان بازار بیمه و فشار مضاعف بر مردم نیست.

سیاست نباید وارد صنعت بیمه شود. صنعت بیمه نیازمند عقلانیت، شفافیت و تصمیم‌گیری‌های فنی است، نه مصلحت‌اندیشی‌های زودگذر.
تجربه‌های تلخ در بورس و نهادهای اقتصادی دیگر، درس بزرگی است که نباید در بیمه تکرار شود.
در نهایت باید پذیرفت که مردم شریف و نجیب ایران، تاب‌آوری و توان پرداخت هزینه تصمیمات غیرکارشناسی را ندارند.
صنعت بیمه به عنوان ستون اصلی اقتصاد ملی، سزاوار تدبیر، درایت و شایسته‌سالاری است، نه آزمون و خطاهای پرهزینه‌ای که بار آن بر دوش بیمه‌گذاران سنگینی می‌کند.