نوآوری در کاهش ضریب خسارت به جای جذب پرتفوی/ با این روش‌ها پرداخت خسارت ها را کاهش دهید

اخبار بانک و بیمه پایشگر– بهره‌گیری از نوآوری در کاهش ضریب خسارت، به‌جای تمرکز بر جذب پرتفوی در شرکت‌های بیمه، می‌تواند به بهبود سودآوری و پایداری مالی این شرکت‌ها کمک کند.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پایشگر،یکی از مهم‌ترین چالش‌های صنعت بیمه، نرخ شکنی و جذب‌ پرتفوی به هر روشی از طرف شرکت‌های بیمه است.
این چالش‌ها آنقدر زیاد شده که برخی شرکت‌ها در پایان سال مالی و پس از بررسی صورت های مالی خود تازه متوجه افزایش ضریب خسارت ها می‌شوند.
در این راستا، چندین استراتژی و اقدام عملی وجود دارد که می‌تواند به کاهش ضریب خسارت کمک کند:

استفاده از فناوری برای ارزیابی دقیق‌تر خسارت

یکی از مهم‌ترین راه‌ها برای کاهش ضریب خسارت، استفاده از فناوری‌های نوین مانند هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، و داده‌های بزرگ (Big Data) برای ارزیابی دقیق‌تر خسارت‌ها است.
این فناوری‌ها می‌توانند در فرآیند ارزیابی خسارت‌های بیمه‌ای به شرکت‌های بیمه کمک کنند تا خسارات غیرضروری یا تقلبی را شناسایی کرده و از پرداخت‌های غیرمستند جلوگیری کنند.
برای مثال، سیستم‌های خودکار می‌توانند به سرعت و دقت بالاتر در ارزیابی خسارت‌ها عمل کنند، به‌ویژه در مواردی که نیاز به بررسی جزئیات پیچیده است.

پیشگیری از وقوع خسارت

به جای تنها پرداخت خسارت‌ها پس از وقوع حادثه، شرکت‌های بیمه می‌توانند به پیشگیری از خسارت‌ها توجه کنند.
این اقدام می‌تواند شامل ارائه خدمات مشاوره‌ای برای مشتریان در زمینه کاهش ریسک، نصب سیستم‌های امنیتی مانند دزدگیر، دوربین‌های مدار بسته، یا حتی ارائه تخفیف به بیمه‌گذاران برای استفاده از خودروهای ایمن‌تر یا خانه‌هایی با سیستم‌های ضد حریق باشد.
این اقدامات به کاهش وقوع خسارات و در نتیجه کاهش پرداخت‌های بیمه‌ای کمک می‌کند.

توسعه مدل‌های پیشرفته ارزیابی ریسک

شرکت‌های بیمه باید مدل‌های پیشرفته‌ای برای ارزیابی ریسک‌های مرتبط با بیمه‌نامه‌ها ایجاد کنند.
به جای تمرکز فقط بر روی عوامل سنتی مانند سن، سوابق رانندگی یا نوع خودرو، باید از داده‌های متنوع‌تری مانند شرایط محیطی، تاریخچه تعمیرات خودرو، و الگوهای رانندگی استفاده کرد.
این مدل‌ها به شرکت‌ها کمک می‌کنند تا ریسک‌های بزرگ‌تر را شناسایی کرده و سیاست‌های بیمه‌ای خود را به‌طور دقیق‌تری تنظیم کنند.

تحلیل داده‌های بیمه‌گذاران برای شناسایی الگوهای خسارت

استفاده از تحلیل داده‌ها به شرکت‌های بیمه این امکان را می‌دهد که الگوهای خسارت را در میان بیمه‌گذاران شناسایی کنند.
این تحلیل‌ها به شناسایی گروه‌های پرخطر کمک کرده و از این طریق شرکت‌ها می‌توانند بیمه‌نامه‌هایی با پوشش مناسب‌تر و هزینه بهینه‌تر ارائه دهند.
به‌علاوه، تحلیل داده‌ها می‌تواند به شناسایی مشتریانی کمک کند که احتمال وقوع خسارت در آنها کمتر است، و بنابراین تخفیف‌های ویژه‌تری برای این مشتریان در نظر گرفته شود.

توسعه محصولات بیمه‌ای بر اساس نیازهای خاص

به‌جای ارائه محصولات بیمه‌ای مشابه برای همه مشتریان، شرکت‌های بیمه می‌توانند به طراحی محصولات سفارشی و متناسب با نیازهای خاص هر بیمه‌گذار توجه کنند.
این محصولات به‌طور خاص به پوشش‌های خاص و متناسب با ریسک‌های واقعی افراد و شرکت‌ها متمرکز می‌شوند.
برای مثال، ایجاد بیمه‌نامه‌های خاص برای خودروهای خاص، یا بیمه‌های خانگی با پوشش‌های منحصر به فرد برای هر نوع ساختمان قادر است به کاهش خسارت‌های غیرضروری و همزمان افزایش رضایت مشتریان کمک کند.

مقایسه و استفاده از مدل‌های پرداخت خسارت جدید

یکی از روش‌های کاهش ضریب خسارت، ارائه مدل‌های جدید برای پرداخت خسارت است.
به‌طور مثال، شرکت‌های بیمه می‌توانند از روش‌های پرداخت سریع خسارت، پرداخت آنلاین، یا پرداخت خسارت جزئی استفاده کنند که باعث کاهش هزینه‌های پردازش و بهبود تجربه مشتری می‌شود.
همچنین، امکان استفاده از کاهش خسارت تدریجی (چیزی شبیه به سیستم‌های کاهش خسارت در برخی بیمه‌ها) که به بیمه‌گذاران انگیزه می‌دهد تا خسارت‌ها را به‌طور کامل پرداخت کنند، ضریب خسارت را کاهش دهد.

توسعه همکاری‌های مشترک با شرکت‌های فناوری

همکاری‌های مشترک میان شرکت‌های بیمه و شرکت‌های فناوری به نوآوری در کاهش ضریب خسارت کمک می‌کند.
این همکاری‌ها می‌توانند به اشتراک‌گذاری داده‌ها، استفاده از سیستم‌های پیشرفته تحلیل داده‌ها، و حتی توسعه پلتفرم‌های دیجیتال برای تسهیل فرآیندهای بیمه‌ای و کاهش ریسک‌های بیمه‌گذاری کمک کنند.
از این طریق، شرکت‌های بیمه به‌طور مداوم فرآیندهای خود را بهینه کرده و از خسارات اضافی جلوگیری می نمایند.

نتیجه‌گیری

در نهایت، به جای تمرکز صرف بر جذب پرتفوی و نرخ‌شکنی، شرکت‌های بیمه باید به سمت نوآوری‌های مختلف در کاهش ضریب خسارت حرکت کنند.
استفاده از فناوری‌های نوین، پیشگیری از وقوع خسارت، توسعه مدل‌های جدید ارزیابی ریسک، و بهبود فرآیندهای پرداخت خسارت به شرکت‌ها کمک می‌کند تا ضریب خسارت را کاهش دهند و در نتیجه پایداری مالی خود را حفظ کنند.
این نوع رقابت سالم‌تر و پایدارتر به نفع صنعت بیمه و بیمه‌گذاران خواهد بود.