وقتی عدالت به خاطر سه میلیون تومان زیر پا گذاشته می شود

گروه یادداشت و تحلیل پایشگر – اکرم محمدی -“عدالت” همان قانون عامی است که نظم آفرینش بر اساس آن حرکت می‌کند اما در این میان ،جامعه انسانی نقش مهمی را در اجرای عدالت بر عهده دارد.

مبحث عدل و اجرای عدالت آنقدر اهمیت دارد که یکی از اصول دین اسلام است و در قرآن هم به آن اشاره شده  و از نخستین  مواردی است که در مدارس آموزش داده می شود.کتاب های دینی قدیم یا همان پیام‌های آسمانی امروز، از عدل و داد در دین اسلام می گویند .یعنی کودکان بعد از خانواده از سوی آموزش و پرورش با واژه “عدل” آشنا می شوند.

طبق اصل سی ام قانون اساسی ،دولت موظف است آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم کند اما سالهاست با ایجاد مدارس خصوصی و در قالب به عنوان “غیر انتفاعی” پیش از هر چیز، عدالت در آموزش زیر سوال رفته است. چرا که اگر کسی پول داشته باشد می تواند از امکانات این مدارس استفاده کند و اگر غیر از این باشد ، که هیچ و  دانش آموزباید از امکانات مدارس دولتی استفاده کند. آن هم با همراهی والدین و کمک های مالی آنان به مدارس!

متاسفانه در این آموزش و پرورش که باید تا پایان مقطع متوسطه رایگان باشد ،با خبر هایی مواجه می شویم که عدالت در آن گم شده است.دانش آموزی به دلیل پرداخت نکردن بخشی از شهریه از ادامه تحصیل باز ماند و به همین دلیل به همراه دوستانش مدرسه را به آتش کشید. این اتفاق در شرایطی رخ می دهد که آموزش و پرورش هر سال اطلاعیه صادر می کند که مدارس اجازه  ندارند از والدین پول دریافت کنند و یا اینکه به دانش آموزان بازمانده از تحصیل کمک می شود .در صورتی که این  اطلاعیه ها فقط در حد اطلاعیه باقی می ماند و خروجی قابل قبولی ندارد.

اگرچه عملکرد این نوجوان برای  آتش زدن مدرسه مورد تایید هیچکس نیست اما نباید ازمدیر مدرسه پرسید که چرا از  دانش آموزی که از نظر تحصیلی در جایگاه خوبی بوده و با معدل 5/18سال تحصیلی را گذرانده ، حمایت نکرده و  به دلیل بدهی ۳ میلیون تومانی مانع ادامه تحصیل این دانش آموز شده است ؟!

نکته اصلی این است که اگر خانواده این دانش آموز امکان پرداخت پول را داشتند چنین مشکلی پیش نمی آمد و حالا با وجود این اتفاق  ودر چنین شرایطی ،مدیر مدرسه می توانست با درایت و مدیریت صحیح ،این مشکل را رفع کند. در چنین شرایطی که سیستم آموزشی  از کمک و همیاری سرباز می زند، چطور می توانیم از نوجوانی که در اوج تغییرات روحی و روانی قرار دارد، انتظار همیاری داشته باشیم؟چطور می توانیم در سیستم آموزشی به بچه ها کمک و از خود گذشتگی را آموزش دهیم؟ وحالا می بینیم که مسئولان مدرسه به جای شایستگی های آموزشی ، شایستگی مالی را سرلوحه کار خود قرار دادند و باعث کینه توزی این نوجوان شدند  و تازه پای دوستان دیگرش هم به این قضیه باز شد. دانش‌آموزانی که حالا به دلیل عادلانه  نبودن سیستم آموزشی به جای نیمکت مدرسه باید میله های زندان را تجربه کنند.

آموزش و پرورشی که باید در دل دانش آمووزان عشق و محبت جاری کند، کینه و نفرت جایگزین می کند انتظار دیگری نیست و به همین دلیل است که زمانی که زنگ مدارس زده  می شود گویی بچه ها از بند رها شده اند و با خوشحالی از مدرسه بیرون می روند.

مدارسی که هنوز معلمان همچنان دانش آموزان را تنبیه بدنی می کنند و بسیاری از این موارد حتی  گزارش نمی شود. دانش آموزانی که مورد آزار روحی و روانی معلمان و کادر آموزش قرار می گیرند. در آموزش و پرورشی که پول حرف اول و آخر را می‌زند باید منتظر تفاوت فرزندان با استعداد ترک تحصیل کرده ! و رشد  غیر متعارف و ناعادلانه فرزندان آقازاده هایی باشیم که تنها پشتوانه شان پول است.

حالا بعد از همه این اتفاقات سئوالاتی هستند که باید به آن پاسخ داده شود. این که ؛آیا عدالت این است که دانش آموز بازمانده از تحصیل پشت میله های زندان باشد  و این بار از زندگی، باز بماند ؟آیا وقت آن نیست که مسئولان مدرسه  که مسبب اصلی این اتفاق بودند مواخذه  شوند ؟عدالت نیست که چهار نوجوان به دلیل همکاری نکردن کادر آموزشی مدرسه به خاطر سه میلیون تومان پول، پشت میله‌های زندان باشند .آیا رواست دانش آموز درس خوانی که فقط به دلیل پول نداشتن از تحصیل بازمانده ،حالا در زندان با مواردی رو به رو شود که به خواب هم نمی دیده؟!بااین کار عملا سیستم آموزشی باعث شده که یک دانش آموز در مسیری خلاف آن چه می خواسته ، قرار بگیرد.درواقع این مسئله، مشکل نظام آموزشی است و وزیر آموزش وپرورش باید به آن رسیدگی کند.

راستی آقای وزیر؛ شما فقط وزیر معلمان نیستید .تنها انتظار این دانش آموزان و بسیاری دیگر که مورد بی مهری و بی عدالتی آموزشی قرار می گیرند، توجه و پیگیری شماست.برای این دانش آموزان چه کار می کنید؟نگذارید عدالت خاطر سه میلون تومان پول ، زیر سئوال برود.