وقتی ناظر، فقط نظاره‌گر است/ سکوت بیمه مرکزی، مجوز رسمی برای تاراج نرخ‌ها و بی‌قانونی در بازار بیمه

اخبار بانک و بیمه پایشگر– در بزنگاه بحران نرخ‌شکنی و بی‌ثباتی بازار بیمه، بیمه مرکزی به‌جای ایفای نقش فعال و مسئولانه، به نظارتی منفعلانه و اصطلاحاً «استطلاعی» پناه برده است.

این عقب‌نشینی پنهان، نه تنها موجب سردرگمی بیمه‌گذاران می‌شود، بلکه شرکت‌های متخلف را جسورتر خواهد کرد.

سیاست‌های مبهم و بی‌عملی ناظر، عملاً راه را برای رقابت ناسالم هموار کرده‌اند. پرسش جدی این‌جاست: اگر نظارت نیست، پس اتکایی اجباری برای چیست؟

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پایشگر، در شرایطی که بازار بیمه ایران با چالش‌های روزافزون نرخ‌شکنی، رقابت‌های ناسالم و کاهش کیفیت خدمات مواجه است، اصرار بیمه مرکزی بر نظارت استطلاعی به‌جای نظارت استصوابی در حوزه نرخ‌ها، بیش از آنکه تدبیر مدیریتی به‌حساب آید، به عقب‌نشینی آشکار از مسئولیت‌های حاکمیتی تعبیر می‌شود.

سیاستی که به‌ظاهر بر اعتماد به بازار و شفافیت استوار است، اما در عمل، بیمه‌گذار ناآگاه را به قربانی خاموش این میدان پر ریسک بدل می‌کند.

رییس کل بیمه مرکزی در اظهارات اخیر خود، انتظار دارد بیمه‌گذاران با مراجعه به نرخ‌نامه‌های مشورتی و تطبیق نرخ‌های پیشنهادی، مسئولیت صیانت از حقوق خود را بر عهده بگیرند.

این انتظار نه تنها دور از واقعیت‌های بازار و دانش عمومی بیمه‌گذاران است، بلکه به طنزی تلخ شباهت دارد؛ چرا که فلسفه وجودی نهاد ناظر دقیقاً برای پر کردن این خلأ آگاهی، تنظیم تعادل در بازار و حمایت از منافع عمومی تعریف شده است، نه واگذاری آن به بازیگران کم‌توان و بی‌اطلاع.

از سوی دیگر، بیمه مرکزی ابزارهای مؤثری در اختیار دارد که می‌تواند بدون نیاز به بازگشت به مداخلات سنگین، بازار را در مسیر حرفه‌ای‌تری هدایت کند.

پیوند دادن نرخ‌های فنی با سطح توانگری واقعی شرکت‌ها، و اعمال محدودیت در دسترسی به اتکایی اجباری در برابر تخلفات مکرر، می‌تواند نقشی کلیدی در تعدیل رفتار بازار ایفا کند.

اما سکوت یا مماشات در برابر نرخ‌شکنی، تنها به تضعیف صنعت، افزایش خسارت‌های ناپایدار و از دست رفتن اعتماد عمومی خواهد انجامید.

اگر نهاد ناظر به جای ایفای نقش قاطع و منسجم، در قامت یک ناظر منفعل و صرفاً گزارش‌خوان ظاهر شود، پرسش اساسی اینجاست که فلسفه دریافت اتکایی اجباری و ساختار انحصاری آن چیست؟

آیا قرار است بار نظارت، تحلیل و هشدار، از دوش بیمه مرکزی برداشته شده و به شانه‌های ضعیف بیمه‌گذاران منتقل شود؟

در این صورت، بیمه مرکزی باید در پاسخ به صنعت، شفاف اعلام کند که دیگر نه متولی تعادل بازار، که صرفاً ناظر بی‌طرف یک رقابت بی‌ضابطه است.