چه کسي گفته بیشتر مردم مشکلات اقتصادی ندارند؟ سخنان برخی روحانیون، با واقعیت های اجتماعی فاصله زیادی دارد

اخبار اقتصادی پایشگر– اظهارات یک روحانی در آذربایجان شرقی، مبنی بر اینکه «بیشتر مردم مشکل اقتصادی ندارند و فقط عده‌ای با مشکلات معیشتی مواجه‌اند»، واکنش‌های زیادی را برانگیخته است.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پایشگر، این سخن در شرایطی بیان شده که تورم بی‌سابقه، کاهش ارزش پول ملی، افزایش قیمت کالاهای اساسی و رشد هزینه‌های زندگی، تقریباً تمام اقشار جامعه را تحت تأثیر قرار داده است.
بسیاری از مردم، حتی طبقه متوسط، در تأمین نیازهای روزمره خود با چالش‌های جدی مواجه‌اند، چه برسد به اقشار ضعیف که درگیر فقر مطلق شده‌اند.

این نوع اظهارات معمولاً ناشی از شکاف میان مسئولان و واقعیت‌های اجتماعی است.
بسیاری از مقامات، به دلیل عدم ارتباط مستقیم با زندگی روزمره مردم، تصویر دقیقی از مشکلات اقتصادی جامعه ندارند.
علاوه بر این، برخی سیاستمداران تلاش می‌کنند مشکلات را کوچک‌نمایی کرده و وضعیت کشور را بهتر از آنچه هست جلوه دهند.
این رویکرد، که اغلب با هدف کاهش انتقادات عمومی صورت می‌گیرد، نه‌تنها باعث آرامش مردم نمی‌شود، بلکه حس نارضایتی و بی‌اعتمادی به مسئولان را افزایش می‌دهد.

از نظر سیاسی، چنین اظهاراتی می‌تواند در راستای یک استراتژی تبلیغاتی برای کاهش فشارهای داخلی و بین‌المللی باشد.
در بسیاری از کشورهایی که با بحران اقتصادی مواجه هستند، برخی مقامات تلاش می‌کنند با ارائه روایت‌های خوش‌بینانه، افکار عمومی را مدیریت کنند.
اما این رویکرد معمولاً نتیجه معکوس دارد، زیرا مردم با واقعیت زندگی خود سنجش می‌کنند که آیا این سخنان درست است یا خیر.

اگرچه ممکن است درصدی از افراد جامعه، به دلیل موقعیت شغلی یا اقتصادی خاص، فشار کمتری احساس کنند، اما ادعای اینکه «بیشتر مردم مشکل اقتصادی ندارند» با آمارهای رسمی و مشاهدات عمومی در تضاد است.
افزایش نرخ تورم، بیکاری، کاهش قدرت خرید و مشکلات معیشتی، چالش‌هایی هستند که بر کل جامعه تأثیر گذاشته‌اند.
در چنین شرایطی، انکار بحران نه‌تنها کمکی به حل آن نمی‌کند، بلکه فاصله بین مردم و مسئولان را بیشتر می‌کند.

در نهایت، آنچه مردم انتظار دارند، نه انکار مشکلات، بلکه ارائه راه‌حل‌های عملی برای بهبود وضعیت اقتصادی است.
مسئولان باید به جای ارائه تصویر غیرواقعی از جامعه، برای کاهش تورم، بهبود وضعیت معیشتی و ایجاد اشتغال برنامه‌ریزی کنند.
پذیرش مشکلات و تلاش برای حل آن‌ها، اعتماد عمومی را افزایش می‌دهد، درحالی‌که انکار واقعیات تنها موجب افزایش نارضایتی و خشم اجتماعی خواهد شد.