پایشگر- غلامرضا مصباحی مقدم گفت: منافعی که بانک‌ها به‌دست می‌آورند در قالب دو نوع سپرده انجام می‌شود که سپرده گذاری برای سرمایه گذاری و پس‌انداز برای حساب جاری است و اینکه مردم به بانک قرض الحسنه بدهند معنی ندارد.

به گزارش پایشگر به نقل از ریسک نیوز، این اقتصاددان گفت: حدود 60 درصد نقدینگی کشور به‌سمت فعالیت‌های نامولد رفته و فقط 40 درصد نقدینگی در بخش مولد اقتصادی به‌کار گرفته شده است.

وی با بیان اینکه نرخ سود بانکی به‌گونه‌ای است که تولید کنندگان سعی می‌کنند تولید را متوقف کنند و سرمایه را بدون ریسک در بانک قرار دهند و سود کنند، گفت: دلیلش این است که سرمایه در تولید ریسک‌پذیرتر است و مالیات و هزینه‌های نیروی انسانی نیز دارد.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: روش اتخاذشده در نظام بانکداری به‌گونه‌ای است که به‌سمت مشوق‌های غیرتولیدی رفته‌اند. بانک‌ها باید پروژه‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها را تأمین مالی کنند و سودی را که از تجارت و تولید برمی‌گردد مبنا قراردهند بنابراین نباید تعهدی از قبل ایجاد کنند.

مصباحی مقدم افزود: رقابت در افزایش نرخ سود بانکی در اقتصاد کشور مخرب است و اقتصاد را به ورشکستگی سوق می‌دهد و بنگاه‌های تولیدی را تعطیل می‌کند. یک درصد سپرده گذاران بزرگ بانک، کسانی هستند که 74 درصد سپرده‌ها را در اختیار دارند که این شکاف فقر و غنا را نشان می‌دهد که حاصل سیستم بانکداری ماست.