ارائه بیمه نامه در قالب حساب های ویژه، وام‌ها و کارت‌های اعتباری/ آیا بیمه‌ها می‌توانند بانک محور شوند؟

اخبار بانک و بیمه پایشگر- بیمه‌ها می‌توانند با توسعه مدل‌های کسب‌وکار جدید و ورود به حوزه‌های مالی مشابه بانک‌ها، به تدریج بانک‌محور شوند.

به گزارش پایگاه خبری پایشگر، یکی از راه‌های اصلی این امر، ارائه خدمات مالی متنوع‌تر به مشتریان است.
به‌عنوان مثال، شرکت‌های بیمه می‌توانند با راه‌اندازی محصولات و خدماتی مشابه سپرده‌گذاری، اعطای وام‌های کوچک و میانه‌مدت، یا ایجاد صندوق‌های سرمایه‌گذاری، به‌طور غیرمستقیم در دنیای بانکداری فعالیت کنند.
خبرنگار پایشگر با هدف بررسی امکان ورود شرکت‌های بیمه به حوزه مالی و تاسیس بانک های زیرمجموعه، گزارشی در این زمینه تهیه کرده است.
امکان ادغام بانک و بیمه در یک نهاد واحد، فرضيه ای است که در این گزارش به آن پرداخته می‌شود.

*دسترسی به بازارهای مالی جدید

خدماتی که بیمه‌ها می‌توانند ارائه دهند، به آنها اجازه می دهد تا به جمع‌آوری منابع مالی از مشتریان بپردازند و همچنین به تنوع خدمات خود افزوده و دسترسی به بازارهای جدید مالی را ممکن سازند.

علاوه بر این، بیمه‌ها می‌توانند با همکاری و شراکت با بانک‌ها و موسسات مالی موجود، نقش بانک‌محوری را ایفا کنند.
برای مثال، شرکت‌های بیمه می‌توانند از ظرفیت‌های بانک‌ها برای توزیع محصولات خود استفاده کرده و در عوض، بانک‌ها از طریق بیمه‌ها خدمات ریسک‌پوشانی به مشتریان خود ارائه دهند.
این همکاری می‌تواند شامل ارائه بیمه‌های عمر، بیمه‌های اموال یا بیمه‌های سلامت در قالب محصولات بانکی مانند حساب‌های ویژه، وام‌ها و کارت‌های اعتباری باشد.
به این ترتیب، شرکت‌های بیمه با استفاده از زیرساخت‌های بانکی، می‌توانند در کنار ارائه پوشش‌های بیمه‌ای، به مشتریان خود خدمات مالی گسترده‌تری عرضه کرده و به سمت بانک‌محوری حرکت کنند.

*چرا بیمه‌ها نمی‌توانند بانک تاسیس کنند؟

با توجه به نکات گفته شده، اکنون این سؤال مطرح است که چرا بیمه‌ها نمی‌توانند بانک تاسیس کنند و آیا ادغام این دو صنعت در قالب یک نهاد مالی واحد مثمر ثمر هست یا خیر؟
دلایل اصلی این‌که شرکت‌های بیمه نمی‌توانند بانک تاسیس کنند به تفاوت‌های اساسی در مقررات و اهداف فعالیت این دو صنعت برمی‌گردد.
در بسیاری از کشورها، قوانین مالی و نظارتی به‌طور خاص و دقیق فعالیت‌های بیمه و بانکداری را از هم تفکیک کرده‌اند.
بانک‌ها به‌طور عمده با جذب سپرده‌های مردم و اعطای وام‌ها و اعتبار به مشتریان خود درآمدزایی می‌کنند، در حالی که صنعت بیمه عمدتاً بر اساس فروش پوشش‌های ریسک و دریافت حق بیمه‌ها برای پرداخت خسارت به بیمه‌گذاران فعالیت می‌کند.
تفاوت در ساختار کسب‌وکار، لزوم نظارت متفاوت و ماهیت ریسک‌های مرتبط با هر کدام از این صنایع، باعث می‌شود که هر یک از آن‌ها نیاز به نظارت و مقررات خاص خود داشته باشند.

دومین دلیل این است که بانک‌ها به‌عنوان نهادهای مالی بین‌المللی و سیستم‌های پرداخت، با حجم بالایی از نقدینگی سر و کار دارند و وظایف حیاتی در اقتصاد ایفا می‌کنند.
از سوی دیگر، شرکت‌های بیمه برخلاف بانک‌ها درگیر تراکنش‌های مالی پیچیده‌تری از نوع ریسک و پوشش‌های بیمه‌ای هستند و هیچ‌گاه به همان اندازه نقدینگی وارد بازار نمی‌کنند که بانک‌ها به انجام آن موظف‌اند.

در نهایت، تاسیس بانک برای شرکت‌های بیمه به دلیل نیاز به ساختارهای پیچیده‌تر، منابع مالی و نظارتی گسترده‌تر، و تفاوت‌های اساسی در رویکردهای مدیریت ریسک، عملی نیست. بانک‌ها علاوه بر جذب سپرده‌ها و اعطای وام، مسئولیت‌های گسترده‌تری در زمینه انتقال پول، تأمین اعتبار برای فعالیت‌های اقتصادی و نظارت بر نقدینگی کشور دارند.

*نیاز به تغییر قانون

از این رو، ورود شرکت‌های بیمه به صنعت بانکداری نیازمند تغییرات اساسی در قوانین و چارچوب‌های نظارتی است که به‌طور معمول در بیشتر کشورها، امکان‌پذیر نیست.

علاوه بر تفاوت‌های ساختاری و نظارتی، یکی دیگر از دلایل این‌که شرکت‌های بیمه نمی‌توانند بانک تاسیس کنند، تفاوت در ماهیت و خطرات مرتبط با فعالیت‌های هر دو صنعت است.
بانک‌ها به دلیل ماهیت فعالیت‌های خود، باید ذخایر نقدی زیادی برای مدیریت نقدینگی و پاسخ‌گویی به تقاضاهای مشتریان داشته باشند و به همین دلیل تحت نظارت‌های خاصی قرار می‌گیرند که در صنعت بیمه وجود ندارد.
در مقابل، شرکت‌های بیمه به مدیریت ریسک‌های بلندمدت و پوشش‌دهی به خسارات احتمالی مشغولند و نقدینگی آن‌ها بیشتر در قالب ذخایر فنی و پرداخت خسارت‌ها است.
از این رو، ادغام این دو صنعت در قالب یک نهاد واحد می‌تواند مشکلات مدیریتی و مالی زیادی به‌وجود آورد و موجب ایجاد ریسک‌های جدید در سیستم مالی کشور شود.
بنابراین، قانون‌گذاران به تفکیک این دو صنعت اهمیت می‌دهند تا کارایی و ثبات مالی هر یک از این بخش‌ها حفظ شود.