ایالت‌هایی که باعث پیروزی ترامپ در ۲۰۱۶ شدند، اکنون علیه او شده‌اند

پایشگر- جان نیکولز در نشریه نیشن نوشت: ایالات ویسکانسین، میشیگان و پنسیلوانیا موجب پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری شده بودند اما امسال برنده رقابت ‏عای اصلی در این ایالات، دموکرات ها بودند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پایشگر، علی رغم از دست دادن سه میلیون رای مردمی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶، پیروزی های نزدیک در سه ایالت عمدتا ‏دموکرات موجب شد ترامپ در کسب آرای کالج الکترال پیروز شود و به ریاست جمهوری برسد. این سه ایالت، ویسکانسین، ‏میشیگان و پنسیلوانیا بودند. پیروزی ترامپ در ویسکانسین با ۰.۷ درصد (۲۲۷۴۸) رای، در میشیگان با ۰.۲ درصد(۱۰۷۰۴ ‏رای) و در پنسیلوانیا با ۰.۷ درصد (۴۴۲۹۲ رای) محقق شد. یعنی این ۷۷۷۴۴ رای او را به کاخ سفید فرستاد. ‏

تیتر هفته نامه محافظه کار ویکلی استاندارد این بود: “تعیین نتیجه با ۷۷۷۴۴ رای در ویسکانسین، میشیگان و پنسیلوانیا”. ‏واشنگتن پست نیز اعلام کرد: “با تکیه بر ۸۰۰۰۰ رای در سه ایالت، ترامپ رییس جمهور شد”. یک سال پس از انتخابات، ‏کاندیدای دموکرات ها، هیلاری کلینتون که برنده آرای مردمی بود، یک فصل از کتابش را به بررسی آنچه در این سه ایالت ‏صنعتی غرب میانه روی داده بود، اختصاص داد. ‏

بنابراین سه ایالت مذکور، نقش محوری در رقم زدن نتایج انتخابات سال ۲۰۱۶ داشتند. اما این سه ایالات در انتخابات اخیر سال ‏‏۲۰۱۸ نیز چنین نقشی را ایفا کردند. هر سه ایالت شاهد رقابت برای انتخاب نماینده سنا میان چهره های برجسته محافظه کار با ‏مبارزان دموکرات خود بودند. رقابت فرمانداری نیز در هر سه ایالت جریان داشت. این شش رقابت بزرگ در سه ایالت، ریاست ‏جمهوری را به ترامپ تقدیم کرد. ‏

دموکرات ها برنده تمام این شش رقابت بودند. سه سناتور دموکرات یعنی تامی بالدوین از ویسکانسین، دبی استابنو از میشیگان و ‏رابرت کیسی از پنسیلوانیا به سنا راه یافتند. سه فرماندار دموکرات نیز پیروز انتخابات بودند: تونی اورز در ویسکانسین، گرشن ‏ویتمر در میشیگان و تام ولف در پنسیلوانیا. در میشیگان رقابت برای پر کردن صندلی خالی دادستان جمهوریخواه پیشین نیز ‏جریان داشت که وکیل دموکرات حقوق مدنی، دانا نسل موفق به کسب آن شد. در ویسکانسین نیز رقابت مشابهی صورت گرفت و ‏کاندیدای دموکرات، جاش کائول موفق شد پست دادستانی متعلق به رقیب جمهوریخواه را از چنگ او در بیاورد. ‏

تغییر در ویسکانسین بسیار قابل توجه بود. فرماندار جمهوریخواه، اسکات واکر، یک متعصب ضدکارگری که به نوعی مبدع ‏سیاست تفرقه بینداز و حکومت کن بود (سباستی که بعدها ترامپ آم را به سطح ملی گسترش داد) قصد داشت برای سومین دوره ‏پیاپی به رفابت بپردازد. واکر از سال ۲۰۱۱ برای استراتژیست های جمهوریخواه راست، کاندیدای محبوبی بوده است. در واقع ‏پس از انتخابات ریاست جمهوری، گروور نورکیست، سیاستمدار شهیر مخافظه کار درباره او نوشت: “پیروزی غیرمنتظره دونالد ‏ترامپ در انتخابات سال ۲۰۱۶ زمینه ساز سیطره سیاسی جمهوریخواهان نشد بلکه این امضای قانون شماره ۱۰ در مارس ۲۰۱۱ ‏توسط فرماندار ویسکانسین، اسکات واکر درباره اصلاح اساسی قوانین کار بخش دولتی بود که منجر به این اتفاق شد. توضیح ‏قضیه این است: اگر این قانون در دوازده ایالت دیگر نیز تصویب شود، حزب نوین دموکرات قدرت رقابتی خود را در آمریکا از ‏دست خواهد داد. این اتفاق بزرگی است”.‏

دیوید کین، رییس سابق موسسه ملی سلاح و مدیر سابق اتحادیه مخافظه کاران آمریکایی، بابت ضرباتی که به اتحادیه های ‏کارگری وارد کرد (با تخریب اتحادیه های معلمی و تصویب قانون ضدکارگری) از واکر تمجید کرد. کین اشتیاق زیادی به واکر، ‏رقیب شکست خورده در انتخاب کاندیدای جمهوریخواه برای سال ۲۰۱۶، داشت و پیشنهاد داده بود که ترامپ از گام های او تقلید ‏کند. او گفته بود که واکر بهترین الگو برای ترامپ است.‏

تصمیم واکر برای آغاز رقابت فرمانداری با حمله به معلمان مدارس دولتی، پرستاران، رانندگان برف روب و اتحادیه های آنان ‏موجب اعتراضات عمومی در ویسکانسین شد. اما درست همانطور که ترامپ موفق شد باوجود اعتراضات به جنسیت گرایی، ‏تعصب و هراس افکنی نژادی دوام بیاورد، واکر نیز در انتخابات موفق شد. کین در مصاحبه با ژورنال ایالتی ویسکانسین پس از ‏انتخابات ریاست جمهوری گفت که راهبرد ایجاد جدال های پرسروصدای زودتر از موعد توسط واکر بسیار خوب بود. وقتی شما ‏برنده یکی دو جدال مشابه پیش از انتخابات باشید، موفقیت در ادامه راه چندان دشوار نیست چراکه باقی موارد از نظر معترضان ‏کم اهمیت فرض می شود.‏

ترامپ به یکی از هواداران واکر تبدیل شد. این دو نفر به همکاری در پروژه هایی مانند طرح سوبسید چهار میلیارد دلاری برای ‏شرکت تایوانی فاکسکان پرداختند و ترامپ چند روز پیش از انتخابات ۲۰۱۸ با خطاب قراردادن واکر به عنوان یکی از ‏تواتمندترین اعضای دولت، وارد رقابت های ویسکانسین شد. ترامپ حتی به رقیب واکر، بازرس ایالتی تحصیلات عمومی، تونی ‏اورز حمله کرد و مدعی شد او می خواهد بیگانگان و مهاجران غیرقانونی به ویسکانسین هجوم بیاورند. واکر با تکرار ادعاهای ‏ترامپ، یک کمپین پرسروصدا و گران تبلیغاتی علیه اورز به راه انداخت.‏

به بیان دیگر در ایالتی که موجب پیروزی ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶ شد، واکر یک کمپین به سبک ترامپ در سال ۲۰۱۸ به راه ‏انداخت. در نهایت اورز، این معلم بازنشسته موفق شد با حمایت همان اتحادیه هایی که واکر به توطئه تخریبشان دست زده بود، ‏پیروز انتخابات شود. اورز کمپین بهتری از رقبای پیشین واکر به راه انداخت اما این پیروزی چیری فراتر از مساله کاندیداها و ‏راهبردهای تبلیغاتی بود.‏

پس از سالها شکست، دموکرات ها موفق شدند پیروز انتخابات ویسکانسین شوند. سناتور دموکرات، بالدوین که هدف هجمه ترامپ ‏و برادران کخ بود، به عنوان مخالف طرح های مالیاتی ترامپ و طرفدار بیمه سلامت همگانی با ۵۵ درصد آرا پیروز شد. ‏کاندیدای خزانه دار ایالتی، سارا گادلسکی نیز توانست رقیب جمهریخواه خود را با آرای مشابه شکست دهد. آخرین بار که ‏دموکرات ها شاهد چنین پیروزی های گسترده ای در ویسکانسین بودند به سال ۱۹۸۲ برمی گردد که حزب دموکرات در اوج ‏اقتدار خود به سر می برد. ‏