پایان رسوب، آغاز تحول/ روایت هم‌صدایی بیمه مرکزی و کارگزاران رسمی برای نجات صنعت بیمه

اخبار بانک و بیمه پایشگر– رسوب حق بیمه، چالش مزمن در صنعت بیمه ایران، حالا با واکنش قاطع رئیس‌کل بیمه مرکزی وارد فاز جدیدی شده است.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پایشگر، پیشنهاد انجمن صنفی کارگزاران رسمی بیمه، دریچه‌ای نو برای اصلاح این روند و تقویت رقابت‌پذیری بازار گشوده است.

اگر این هم‌افزایی به‌درستی هدایت شود، می‌تواند آغازگر تحولی ماندگار در اقتصاد بیمه کشور باشد.

رسوب حق بیمه، به‌عنوان زخمی پنهان بر پیکره صنعت بیمه ایران، این‌روزها در کانون توجه قرار گرفته و حالا با ورود صریح رئیس‌کل بیمه مرکزی و ارائه پیشنهادی عملیاتی از سوی انجمن کارگزاران رسمی، امیدها برای عبور از این بحران و آغاز اصلاحی ماندگار در ساختار مالی و رقابتی بیمه جان تازه گرفته است.

در سال‌های اخیر، رسوب حق بیمه به یکی از چالش‌های مزمن و پنهان صنعت بیمه ایران بدل شده که نه‌تنها منابع مالی شرکت‌های بیمه را از چرخش بهینه در اقتصاد بیمه‌ای بازمی‌دارد، بلکه با ایجاد اختلال در توازن نقدینگی، رقابت‌پذیری شبکه‌های واسطه‌گری متعارف و خرد را نیز به مخاطره انداخته است.
رئیس کل بیمه مرکزی، حالا با نگاهی تحلیلی و آینده‌نگر، بر ضرورت مداخلات تنظیم‌گرانه برای مهار این پدیده تاکید و راهکارهایی مطرح کرده است.
اقدامی که بی‌تردید در مسیر شفاف‌سازی و سلامت مالی صنعت بیمه اثرگذار خواهد بود، اما تنها گام نخست در راهی دشوار و چندلایه است.

در این میان، پیشنهاد انجمن صنفی کارفرمایی کارگزاران رسمی بیمه، به‌عنوان بازیگری کلیدی در اکوسیستم بیمه کشور، روزنه‌ای تازه برای عبور از این وضعیت گشوده است.
این پیشنهاد، که برخاسته از دل دغدغه‌های واقعی فعالان شبکه توزیع بیمه است، نه‌تنها با نگاه اصلاحی به رسوب حق بیمه پرداخته بلکه تلاش کرده است تا با ارائه راه‌حل‌های عملیاتی و مبتنی بر واقعیت‌های بازار، مانع از توقف تحولات مثبت در صنعت شود.

در واقع، این پیشنهاد با هوشمندی توانسته هم از منافع کارگزاران خرد صیانت کند و هم پیوندی میان پایداری مالی شرکت‌های بیمه و رفاه اجتماعی برقرار سازد.

آنچه پیشنهاد انجمن را ممتاز می‌سازد، درک دقیق آن از پیامدهای دومینووار حذف ناگهانی رسوب حق بیمه است.
در این پیشنهاد، تأکید شده که با در نظر گرفتن الزامات پویایی بازار بیمه، باید از شوک‌های ساختاری جلوگیری کرد و همزمان با حذف تدریجی رسوب، بسترهای جایگزین نقدینگی، مکانیزم‌های تسویه عادلانه و افزایش بهره‌وری در چرخه واسطه‌گری نیز تقویت شود.
این نگاه ترکیبی، نشان از بلوغ نهادی در بدنه کارگزاران رسمی دارد؛ نهادی که اکنون نقش مکمل و نه صرفاً تابع برای سیاست‌گذار ایفا می‌کند.

پشتیبانی خسروشاهی از چنین ابتکارهایی، موضعی حکیمانه و نشانگر رویکردی مشارکت‌محور در سیاست‌گذاری بیمه‌ای است.
رویکردی که نه با تحکم بلکه با همفکری و جذب نظرات ذینفعان حرکت می‌کند.
در شرایطی که صنعت بیمه نیازمند تجدید ساختار برای ورود به عصر نوین مدیریت ریسک و سرمایه است، هم‌افزایی میان بیمه مرکزی و انجمن‌های صنفی می‌تواند سرآغاز فصل تازه‌ای از کارآمدی و عدالت در بازار بیمه ایران باشد.
عبور از رسوب حق بیمه، نه به مثابه حذف یک رویه مالی، بلکه به عنوان اصلاحی ساختاری و فرهنگی، تنها در سایه تعامل، تدبیر و همدلی ممکن خواهد بود.