فانوس در طوفان ؛ رسالت رسانه‌ها در میانه آتش و آشوب

یادداشت و تحلیل پایشگر: شهراد اثنی‌عشری

در هنگامه‌ای که منطقه بر لبه‌ی تیغ التهاب ایستاده، رسانه‌ها با پاسداشت رویکرد صلح‌طلبانه ایران، می‌توانند حافظ منافع ملی و آرامش عمومی باشند.

در میانه‌ی آسمانی پر از پهپاد و واژه‌هایی که بوی باروت گرفته‌اند، صلح‌طلبی ایران نه از سر ضعف، که از عمق درایتی است که می‌داند جنگ، پایان گفت‌وگوست.
رسانه‌ها امروز بیش از هر زمان دیگری در بزنگاهی تاریخی ایستاده‌اند.
این گزارش نگاهی دارد به وظیفه‌ی رسانه در حفظ آرامش داخلی، تبیین پاسخ‌های عقلانی، و هشدار نسبت به فضاهای هیجانی که آینده‌ی کشور را به خطر می‌اندازد.

در روزهایی که شعله‌های خصومت از مرزها فراتر رفته‌اند، ایران با رویکردی مبتنی بر خویشتن‌داری استراتژیک، پیام روشنی به جهان فرستاده است: «دفاع هست، اما جنگ‌طلبی هرگز».
حملات اخیر رژیم صهیونیستی به مراکز نظامی و غیرنظامی کشورمان با پاسخی سنجیده و محدود مواجه شد.
پاسخی که نه از سر احساس، که بر پایه‌ی محاسبه‌ای دقیق برای بازدارندگی و حفظ اقتدار ملی بود.
در چنین فضایی، رسانه‌ها باید این عقلانیت راهبردی را برای مردم تبیین کنند و آن را در برابر وسوسه‌های فریادهای تند و هیجانی برجسته سازند.

مسئولیت رسانه‌ها فراتر از بازتاب حادثه است. آنان باید بازوی روشنگری باشند برای جامعه‌ای که در گرداب اخبار متناقض و موج‌های روانی جهانی، بیش از همیشه نیازمند آرامش فکری است.
رسانه‌ی مسئول، امروز باید هوشمندانه مرز میان “اطلاع‌رسانی صحیح” و “تشدید بحران” را بشناسد.
تقویت انسجام داخلی، برجسته‌سازی مواضع صلح‌جویانه جمهوری اسلامی و هشدار نسبت به پیامدهای خطرناک تحریک افکار عمومی، از مهم‌ترین وظایف رسانه‌ها در این بزنگاه حساس است.

در عین حال، رسانه نباید از تبیین مشروعیت دفاعی کشور عقب‌نشینی کند.
پاسخ محدود، هدفمند و هوشمندانه ایران، حامل پیامی جهانی بود: اگر امنیت ملی تهدید شود، سکوتی در کار نخواهد بود.

اما حتی این پاسخ نیز در چارچوبی تعریف شد که پنجره‌های دیپلماسی همچنان نیمه‌باز بماند.
این همان ظرافتی است که رسانه‌ها باید آن را به تصویر بکشند؛ نمایشی از قدرتی خویشتن‌دار و منطقی، نه میل به انتقام کور.

در نهایت، رسانه‌ها باید هشدار دهند که فضای عمومی کشور، سرمایه‌ای است که با هیچ پیروزی نظامی یا دیپلماتیکی قابل جایگزینی نیست.
تحریک افکار عمومی، القای حس ناامنی، یا تند کردن لحن‌ها و دامن زدن به خشونت‌های کلامی، می‌تواند همان چیزی باشد که دشمنان در انتظارش هستند.
در دل این تلاطم، رسانه باید بذر آرامش، اعتماد و خرد را بپاشد؛ که گاه یک جمله سنجیده، بیش از هزار گلوله، حافظ امنیت ملی است.