پایشگر- تقاطع مسائل ژئوپولیتیک، اقتصاد و سیاست داخلی باعث تغییرات پیچیده ای برای کشور می‌شود.

همه چیز از هنگامی که دولت ترامپ از «توافق هسته‌ای» سال ۲۰۱۵ عقب‌نشینی کرد، شروع شد. منافعی که قرار بود از تجارت آزاد به ایران برسد، به دو دلیل هرگز حاصل نشد.

نخست، زمانی که توافق هسته‌ای به امضا طرفین رسید، به جای صرف مبالغ پرداختی نقدی برای بهبود وضعیت مردم، پول‌ها در اختیار نهادهای قدرت قرار گرفت. هیچ بهبودی در وضعیت شهروندان برای مقابله با مسائل حیاتی مانند کمبود آب و آلودگی هوا صورت نگرفت و به جای آن، این بودجه اضافی صرف بنیادهای تندرو مذهبی شد، که نارضایتی عمومی را به دنبال داشت.

دوم، پس از خروج ترامپ از توافق هسته‌ای و ادامه تحریم‌ها، توانایی ایران در تجارت نفت و سایر محصولات در برابر دلار آمریکا یا یورو محدود شد. محدودیت ارز، واردات مواد غذایی و سایر محصولات ضروری را دچار مشکل کرد و باعث اعتراض مردم  شد.

گرچه ایران طی ۴۰ سال گذشته در دوره‌های مشابهی از رکود اقتصادی رنج برده است؛ اما شرایط امروز متفاوت است. تحریم‌های ایالات متحده مسلما تأثیر منفی بر اقتصاد دارند، اما فساد اداری دلیل بسیاری از اعتراضات است.

کشورمان در حال حاضر در یک  وضعبت دشوار قرار دارد. از یک‌سو، برای دریافت کمک اقتصادی به غرب نیاز دارد. از سوی دیگر،  در سناریویی که ایالات متحده را باعث آشفتگی‌های جاری خود می‌داند، گرفتار شده است. در عین حال، با ادامه فشارهای اقتصادی وضعیت مردم  روز بروز  بدتر می‌شود.

اگر ایران نتواند به دلیل فشارهای ایالات متحده نفت خود را به فروش برسانند، از توافق هسته‌ای خارج شده و احتمال استفاده از ظرفیت های ژئوپولتیک را مد نظر قرار خواهد داد.

اگر این اتفاق رخ دهد وضعیت منطقه پیچیده تر خواهد شد و هر نوع احتمالی را باید در نظر گرفت.

نامه رسیده به پایشگر