ای کاش لیسانسه ها ، لیسانسه باقی می ماندند

گروه یادداشت و تحلیل پایشگر- اکرم محمدی-بعد از پخش دوفصل موفق و پربیننده لیسانسه ها، سروش صحت سطح تحصیلات بازیگرانش را یک درجه ارتقا داد و آنان را به مقطع فوق لیسانس رساند.

فوق لیسانسه ها  از ابتدا در پی موفقیت تجربه شده این گروه ،ابتدا خوب پیش رفت اما به نظر می رسد که این داستان دیگر نه برای نویسندگانش و نه برای مخاطبان ، کشش اولیه را ندارد تا جایی که در حال حاضر ، بیشتر نقاط ضعف آن به چشم می آید.

در همین زمینه اشاره به  چند نکته ضروری است :

*بازیگران این مجموعه مثل دوره های پیشین با قدرت ظاهر شدند اما در کارگردانی سروش صحت  هم نکاتی  در بازی گرفتن و استفاده از بازیگران ،وجود دارد.مثل خیره شدن به دوربین که کپی محرزی از کارهای مهران مدیر است . نکته دیگری که در این سریال برای این که به کسی برنخورد، به کار بردن اصطلاح “سریال” و “سریال سازی ” توسط بازیگران است و اگرچه بااستفاده از این واژه ها  سعی شده که این مجموعه طنزبه نحوی پیش برود که با مخاطب همذات پنداری یا نزدیکی بیشتری داشته باشد اما از طرف دیگر  باعث شده تا  باورپذیری  کمتری داشته باشد و به مرز فانتزی نزدیک شود.

*شخصیت‌ها در این دوره تغییر چندانی نکرده اند فقط مقطع تحصیلی شان از لیسانس به فوق لیسانس ارتقا پیدا کرده و همچنان، جوانانی جویای کارو سرگردان را می‌بینیم که با توجه  تغییر شرایط تحصیلی ، تغییری در موقعیت کاری و حرفه ای  آن ها ایجاد نشده و علاوه بر آن ، مشکلات اقتصادی جامعه به زندگی آنان و البته سریال هم رسوخ کرده تا جایی که پای عوامل تولید هم به سریال بازشد.

درواقع صحت خواسته جوانانی رابا استفاده از روایت های طنز گونه به تصویر بکشد که هر چه بیشتر تلاش می کنند کمتر نتیجه می گیرند .او مدیران و مسئولانی را به مخاطب نشان می دهد  که فقط  حرف می زنند و از عمل و نتیجه ، خبری نیست که این بخش هم بازتابی واقعی از ناکارآمدی مدیران است.

*در این دوره شوخی های بی مزه بسیاری را شاهد هستیم  تا جایی که در این مجموعه برای خنداندن مخاطب ،به زور کتک کاری و زدن در سر و کله یکدیگر ، سعی می کنند که مخاطبان را بخندانند اما غافل از این که مخاطبان دیگر با این کار ها نمی خندند و البته پیش از این ،چنین کتک کاری هایی در سریال های طنز شبانه  را دیگران  تجربه کرده بودند و حالا این روش ها برای مخاطبان  روش هایی نخ نما شده و تکراری و بی مزه است.هر چند نکات آموزشی و البته موضوعات اجتماعی و فرهنگی ، توسط متخصصان هر رشته مطرح می شود که نکات قابل تاملی است اما این یک سریال طنز است !

*در این سریال تصورات و تخیلات  غیر واقعی  برای مخاطب ،مثل  حاضر شدن پلیس در صحنه‌های وقوع یک اتفاق و یا حتی به زبان آوردن نام پلیس ،حضور  روح همسر دکتر مهاجرو درگیری خیالی روح با  ترانه، منشی خیالی دکتر مهاجر و عاشق خواهر زور گیر شدن حبیب و  پرواز مازیار بیشتر از سایر بخش ها  به چشم می آید.

*در مجموع این دوره به اندازه دوره های قبل جذابیت ندارد. در واقع صحت با بلاتکلیف گذاشتن شخصیت های اصلی داستان  یعنی حبیب ،مازیار و مسعود هستند قصد ادامه  داستان را دارد اما به واقع نیاز نیست که برای ساختن یک مجموعه طنز ،دست به هر کاری زد.

ای کاش لیسانسه ها، لیسانسه باقی می ماندند.