داغ تبعیض،بزرگ‌تر از بحران کرونا!

گروه یادداشت و تحلیل اجتماعی پایشگر: رها دربند-کرونا مدتی است که بر صدر اخبار دنیا نشسته و همچنان در حال گرفتن قربانی در گوشه و کنار دنیاست.این مهمان ناخوانده البته مشکلات فراوانی را هم برای کشورمان به ارمغان آورده است.

هنوز فراموشمان نشده که در آستانه برگزاری انتخابات مجلس خبر شیوع این ویروس در کشورمان رسانه ای شد.اگر چه بسیاری از مردم معتقدند این ویروس از مدت ها قبل به ایران وارد شده بود،اما برخی سیاسیون به دلیل تاثیر نگذاشتن در میزان مشارکت مردم، از انتشار خبر آن طفره می رفتند.

حال اگر از این مساله بسیار بزرگ که کشور را درگیر خود کرده، عبور کنیم و عواقب آن را نیز متوجه کسانی کنیم که فقط دنبال منافع سیاسی و جناحی خود هستند، باید در حال حاضر به این بحران ناخواسته اجتماعی تمرکز کنیم که کشور را کاملا فلج کرده است.

کرونا فعلا در کشور جا خوش کرده و قصد رفتن ندارد.مسوولان ذیربط هم گرفتار مدیریت بحران هستند.اما پرسشی در اینجا مطرح می شود که چرا در حالی که کرونا در همه جای دنیا در حال گسترش بود، دولتمردان کشورمان موضوع را جدی نمی گرفتند و برای آن فکر اساسی نکردند که مجبور نباشیم در شرایط کنونی بار آن را بر دوش مردم احساس کنیم؟

در این شرایط ناخواسته و جامعه بحران زده، نه در داروخانه ها اثری از ماسک و مواد ضد عفونی کننده هست و نه خبری از برخورد دولت با عاملان کمبود این کالاها!

مرتب در لابلای اخبار حاکم در فضای مجازی می بینیم و می شنویم که فلان جا اینقدر ماسک و الکل و مواد ضد عفونی احتکار شده کشف شد، ولی هیچ وقت شاهد توزیع آنها در داروخانه ها یا مراکز درمانی نیستیم.

پس وظیفه دولت یا سایر مراکز و نهادهای قدرت در این شرایط خطیر چیست؟چرا لوازم و مایحتاج بهداشتی معمول و ارزان قیمت اکنون به چندین برابر قیمت باید به دست مصرف کننده برسد؟اگر به داروخانه ها سری بزنید و بپرسید ماسک یا الکل دارید، بی شک می گویند خیر، ولی اگر اصرار کنی که به هر قیمتی خواهان خرید آنها هستی، با قیمت های عجیب و غریب هر چیزی که بخواهی، برایت فراهم می کنند!

دولتی که اینقدر از توزیع رایگان ماسک و لوازم بهداشتی سخن می گفت، چرا خاموش شده و سکوت کرده است؟سرنوشت این کالاها به کجا کشیده شده و در دست چه کسانی یا مراکز قدرتی پنهان شده تا باز هم به این ملت وفادار و محروم و زجر کشیده، با سوداگری فشار مضاعف وارد کنند.

از طرف دیگر اگر سری به بانک یا سازمان های اداری و دولتی زده باشید و یا احیانا آشنایی در آنجا داشته باشید، متوجه انبار کردن این کالاها در این مراکز هستید.اگر مرگ حق است برای همه هست، نه فقط همسایه، آقایان محترم مسوول!

از سوی دیگر هم بسیاری از بیمارستان ها در حال حاضر پذیرای بیماران مشکوک به کرونا نیستند و ظاهرا امکانات اصلی درمانی در برخی بیمارستان های خاص مانند مسیح دانشوری متمرکز هست که آن هم مختص مسوولان و مدیران ارشد کشوری است و مردم عادی کوچه و خیابان جایی در آن ندارند!

تا دیر نشده دست بجنبانید آقایان مسوول!کرونا تا کنون بر دل این مردم داغ گذاشته، اما داغ بزرگ و اصلی آنها، تبعیض بین مسوولان و مردم عادی و واگذاری امکانات درمانی خاص به مدیران و مسوولان کشوری است، تا مردم پابرهنه کوچه و بازار!