هشدارهای خطرناک در باره بحران عمیق اجتماعی و روانی/نابرابری‌های اقتصادی، محرکی قوی برای بروز رفتارهای خشونت‌آمیز است

اخبار اجتماعی پایشگر: رها دربند

افزایش رفتارهای خشونت‌آمیز در جامعه که به استفاده از اسلحه و قمه منجر می‌شود، نشانه‌ای از یک بحران عمیق اجتماعی و روانی است.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پایشگر، معاون سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور اخیرا اعلام کرد: وقتی رفتار خشونت‌آمیز در جامعه به سمت استفاده از اسلحه و قمه می‌رود، نشان‌دهنده آن است که در فضای عمومی جامعه باید روی نشاط، شادابی، کنترل خشم، رفاه، تامین اجتماعی و سرمایه اجتماعی کار کنیم.

متاسفانه متولیان جامعه به جای رفع مشکلات اقتصادی مردم و فراهم کردن شرایط مناسب برای آنها، از ابزارهای منفی و غیر قابل تحمل عمومی در جهت ترویج بیشتر ناامیدی و القای مرگ استفاده می کنند.
نمونه بارز این مساله، پخش برنامه تلویزیونی سرزنش بار اخیر بود که به مدعوین و مهمانان خود، کفن و آگهی ترحیم آنان را هدیه می‌دادند!
اگر چه رویکرد صداوسیما همیشه در جهت خلاف تمایلات و مطالبات مخاطبان بوده و هست، اما این برنامه خاص، هیچ توجیهی جز، حاکمیت تفکرات پوسیده اقلیت بر اکثریت ندارد.
این وضعیت در عین حال نشان‌دهنده کاهش سطح تحمل افراد، افزایش احساس نابرابری، و عدم دسترسی به ابزارهای مناسب برای مدیریت خشم و حل تعارض‌هاست.
همچنین، این پدیده بیانگر ضعف در نظام‌های حمایتی و تربیتی است که باید در سطوح فردی، خانوادگی، و اجتماعی عمل کنند.

نقش عوامل اجتماعی و اقتصادی

افزایش خشونت و استفاده از ابزارهای خطرناک همچون اسلحه و قمه، تا حد زیادی با عوامل اجتماعی و اقتصادی مرتبط است.
بیکاری، فقر، کاهش سطح رفاه اجتماعی و نابرابری‌های اقتصادی از جمله عواملی هستند که حس ناامیدی و ناکامی را در جامعه افزایش می‌دهند.
این عوامل می‌توانند محرکی قوی برای بروز رفتارهای خشونت‌آمیز باشند.

کاهش سرمایه اجتماعی

یکی دیگر از دلایل این روند، کاهش سرمایه اجتماعی است. در جوامعی که اعتماد عمومی، همکاری‌های اجتماعی و تعلق‌خاطر افراد به یکدیگر تضعیف شود، احتمال وقوع رفتارهای خشونت‌آمیز افزایش می‌یابد.
نبود ارتباطات سالم میان افراد و کاهش حس امنیت اجتماعی می‌تواند به رشد این گونه رفتارها دامن بزند.

نقش فرهنگ و تربیت

کمبود آموزش‌های فرهنگی و تربیتی در زمینه مدیریت خشم و حل مسالمت‌آمیز تعارض‌ها نیز عامل مهمی است.
در بسیاری از موارد، افراد به دلیل نداشتن مهارت‌های لازم در کنترل خشم و مدیریت تعارض، به رفتارهای خشونت‌آمیز روی می‌آورند.
نبود آموزش‌های روان‌شناختی و مهارت‌های زندگی در نظام آموزشی نیز این مشکل را تشدید می‌کند.

تاثیر فضای رسانه‌ای و اجتماعی

فضای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی نیز نقش مهمی در افزایش خشونت دارند.
نمایش مکرر تصاویر و محتوای خشونت‌آمیز یا تشویق غیرمستقیم به خشونت از طریق فیلم‌ها، بازی‌ها و حتی اخبار، می‌تواند تأثیر مخربی بر روان افراد به‌ویژه جوانان بگذارد.
در این شرایط، رفتار خشونت‌آمیز به‌عنوان یک ابزار مشروع برای حل مشکلات در ذهن افراد جا می‌افتد.

مسئولیت مسئولان

مسئولان در این مسئله نقش کلیدی دارند.
آنها باید با اتخاذ سیاست‌های اقتصادی عادلانه، کاهش فقر، ارتقای نظام آموزشی، تقویت خدمات روان‌شناختی و حمایت از خانواده‌ها، به بهبود شرایط جامعه کمک کنند.
همچنین، مبارزه جدی با توزیع غیرقانونی سلاح و اجرای قوانین سختگیرانه در این زمینه، می‌تواند از افزایش خشونت جلوگیری کند.

ضرورت ارتقای نشاط و شادابی در جامعه

ایجاد محیطی شاداب و پرنشاط، کاهش استرس‌های اجتماعی، و افزایش امید به آینده از جمله اقداماتی است که باید در اولویت سیاست‌گذاری‌ها قرار گیرد.
سرمایه‌گذاری در حوزه‌های فرهنگی، ورزشی و تفریحی می‌تواند به تقویت روحیه جمعی و کاهش تنش‌ها کمک کند.

در مجموع، افزایش رفتارهای خشونت‌آمیز در جامعه نشان‌دهنده بحران‌های عمیق اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است.
این مشکل نیازمند برنامه‌ریزی جامع و همکاری میان مسئولان، نهادهای آموزشی، خانواده‌ها و سازمان‌های غیردولتی است تا از گسترش بیشتر این پدیده خطرناک جلوگیری شود.