افت توانگری مالی و سایه سنگین مدیریت‌های پرریسک بر سر صنعت بیمه/صورتحسابِ سال‌ها تصمیم‌ سازی‌های بی‌ضابطه!

اخبار بانک و بیمه پایشگر– سقوط شاخص توانگری مالی در برخی شرکت‌های بیمه، فقط یک هشدار فنی نیست؛ زنگ خطری است برای اعتمادی که میلیون‌ها بیمه‌گذار بر آن تکیه کرده‌اند.

وقتی ذخایر تهی و تصمیم‌های نادرست انباشته می‌شود، معنایش این است که ریسک‌ها درست مدیریت نشده و پاسخ‌گویی مدیران جدی گرفته نشده است.
اکنون زمانِ شفافیت، نقد صریح و اقدام قاطع مدیران جدید برای نجات اعتبار صنعت بیمه فرا رسیده است.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پایشگر، در سال‌های اخیر شاخص توانگری مالی، که مهم‌ترین معیار سنجش سلامت شرکت‌های بیمه است، در برخی شرکت‌ها با افت محسوس روبه‌رو شده و از سطح یک به سطح دو یا حتی پایین‌تر سقوط کرده است.
این افت نه‌تنها نشانه ضعف در مدیریت ریسک و عدم تعادل در پرتفوی بیمه‌ای است، بلکه هشداری جدی برای بازار بیمه و اقتصاد ملی محسوب می‌شود.
توانگری مالی تنها یک عدد در گزارش‌ها نیست؛ معیار سنجش تاب‌آوری شرکت در برابر خسارات بزرگ، توان پاسخ‌گویی به تعهدات و میزان اتکا‌پذیری آن برای بیمه‌گذاران است.
هرگاه این شاخص کاهش یابد، عملاً اعتماد عمومی و قابلیت ایفای نقش توسعه‌ای صنعت بیمه به خطر می‌افتد.

یکی از دلایل سقوط برخی شرکت‌ها از سطح یک توانگری، رشد بی‌رویه فروش بیمه‌نامه‌های پرریسک بدون تأمین ذخایر فنی کافی، ضعف در مدیریت سرمایه‌گذاری و اتکا به سودهای غیرعملیاتی بوده است.

اضافه شدن بدهی‌های انباشته، پرداخت‌های نامتوازن خسارت، و قراردادهایی که بدون ارزیابی دقیق ریسک منعقد شده‌اند، فشار مضاعفی بر ترازنامه این شرکت‌ها وارد کرده است.
در کنار این موارد، سیاست‌های ناکارآمد در ترکیب پرتفوی و عدم توجه به هشدارهای نهاد ناظر نیز نقش مهمی در افت توانگری داشته است.
مسائلی که نشان می‌دهد بخشی از ریشه مشکلات در تصمیم‌های مدیریتی سال‌های گذشته نهفته است.
اما پرسش جدی و همیشگی این است: چرا عملکرد مدیران ارشد این شرکت‌ها با وجود بروز چنین بحران‌هایی، هرگز به‌طور شفاف نقد و بررسی نمی‌شود؟
نبود سازوکار قوی پاسخ‌گویی، ارتباطات پیچیده در سطوح مدیریتی و کمبود اراده برای انتشار گزارش‌های واقعی از وضعیت شرکت‌ها باعث می‌شود خطاهای مدیریتی پنهان بماند.
نتیجه این چرخه معیوب آن است که بیمه‌گذاران و شبکه فروش خسارت می‌بینند، اما مدیرانی که تصمیم‌های آن‌ها زیان ایجاد کرده، بدون پاسخ‌گویی از مسئولیت فاصله می‌گیرند.
صنعت بیمه، به عنوان نهادی عمومی و اقتصادی، بیش از هر بخش دیگر نیازمند شفافیت، گزارش‌دهی حرفه‌ای و نقد منصفانه عملکرد مدیران است.

در این میان، مدیران ارشد جدید شرکت‌هایی که با افت توانگری مالی مواجه شده‌اند، مسئولیتی سنگین و تاریخی بر دوش دارند. اصلاح ساختار مالی، بازنگری در سیاست‌های سرمایه‌گذاری، تقویت ذخایر فنی و مدیریت علمی ریسک نخستین گام‌های ضروری است، اما این مسیر بدون پالایش بدنه مدیریتی امکان‌پذیر نخواهد بود.

مدیران جدید لازم است با احترام اما قاطع، افراد متخلف یا وابسته به مدیریت‌های ناکارآمد گذشته را کنار بگذارند و برای احیای توانگری مالی، برنامه‌ای شفاف و زمان‌بندی‌شده ارائه کنند.
آینده صنعت بیمه تنها با تصمیم‌های شجاعانه و علمی بازسازی می‌شود و انتظار می‌رود مدیران تازه‌نفس این شرکت‌ها این مسئولیت را با صداقت و جسارت به انجام برسانند.