تهران شهر هرت نیست آقای موتوری!

گروه یادداشت و تحلیل پایشگر– عارف واحد ناوان

نزدیکی های ظهر در یکی از خیابان های کلان شهر تهران مردکی بی مقدار ، یه لا قبا و گستاخ با موتور سیکلت ساخت دهه هشتاد خورشیدی کارش هر روز این است که خیابان ورود ممنوع را با سرعت می آید، با خشم و غضب فراوان هم با دست علامت می دهد بروید کنار ، بروید کنار …
انگار او مالک خیابان است و شهر هم بیشه زاری بیش نیست.این کار هر روز او است. امروز اما یکی پرروتر و گستاخ تر از خودش پیدا شد. نه تنها کنار نرفت و سرعت اش را کم نکرد، بلکه چهار چرخ موتوری اش را صاف به سمتش راند و بر سرعتش هم افزود و بی هیچ ملاحظه ای محکم بر دو گانه سوزمرد خلافکار کوبید.
راننده آنگاه از اتومبیل پیاده شد و چشمانش را بست و دهانش را باز کرد از خجالت خواهر و مادر گرفته تا آبا و اجداد موتوری خلافکار در آمد.
موتور سوار خلافکار از زمین بلند شد تا جواب الفاظ رکیک را بدهد که مشتی محکم بر صورت اش نواخته شد.جنگ و دعوا با شدت هر چه تمام تر میان دو راننده در گرفت.پیرمردی که شاهد دعوا بود و دل خوشی از راننده موتور سیکلت نداشت، گفت که تهران شهر هرت نیست آقای موتوری!
دقایقی پس از کتک کاری چند نفری وساطت کردند و اوضاع کمی آرام گرفت.موتورسوار خلافکار داشت لنگ لنگان صحنه را ترک می کرد که راننده سمج اتومبیل خواستار پرداخت خسارت شد.
دقایقی بعد پلیس سر رسید و از دو طرف مدارک شناسایی خواست. جالب اینکه موتوری نه گواهینامه داشت و نه کلاه ایمنی، و بدتر از همه موتور سند هم نداشت.
برخی از راننده های موتور سیکلت عادت کرده اند خیابان های ورود ممنوع را وارد می شوند و در پیاده رو ها جولان می دهند، بوق می زنند و گاهی ناسزا هم می گویند.گویا این ها اصلا تربیت نشده اند.
و صد البته دریغ از برخورد قاطع پلیس با این افراد قانون گریز!