نزدیکی به ساختار قدرت و نگرانی از افزایش بحران در صنعت بیمه/ چرا بیمه مرکزی بر صورت‌های مالی شرکت‌های بیمه سرپوش می‌گذارد؟

اخبار بانک و بیمه پایشگر-عدم نظارت سخت‌گیرانه بیمه مرکزی بر صورت‌های مالی شرکت‌های بیمه و سرپوش گذاشتن بر عملکرد مالی ضعیف آن‌ها، به دلایل متعددی بازمی‌گردد که بیشتر به مسائل ساختاری، اقتصادی و سیاسی مرتبط است.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پایشگر، این موضوع، اگرچه ممکن است در کوتاه‌مدت به نفع برخی شرکت‌های بیمه یا حتی کلیت صنعت باشد، در بلندمدت اما به اعتماد عمومی و سلامت صنعت بیمه آسیب می‌رساند.
متاسفانه در فضای عمومی صنعت بیمه این گلایه و انتقاد همواره مطرح است که چرا بیمه مرکزی بر صورت های مالی شرکت‌های بیمه نظارت جدی ندارد و بعضا بر عملکرد برخی از آنها سرپوش می‌گذارد؟
پایشگر در گزارشی، جنبه‌های مختلف این مساله را بررسی کرده است:

حفظ ثبات در صنعت بیمه

یکی از دلایل اصلی این رویکرد بیمه مرکزی، نگرانی از ایجاد بحران در صنعت بیمه است.
افشای گسترده مشکلات مالی شرکت‌های بیمه، به‌ویژه شرکت‌های بزرگ، می‌تواند منجر به کاهش اعتماد عمومی و خروج مشتریان شود.
چنین وضعیتی می‌تواند نظام مالی و اقتصادی کشور را با بحران‌های بزرگ‌تری مواجه کند و به کل صنعت بیمه ضربه بزند.

ملاحظات سیاسی و اقتصادی

بیمه مرکزی ممکن است برای جلوگیری از ایجاد تنش‌های سیاسی یا اقتصادی، از برخورد جدی با شرکت‌های بیمه زیان‌ده اجتناب کند.
بسیاری از این شرکت‌ها ممکن است به نهادهای دولتی یا شبه‌دولتی وابسته باشند یا روابط نزدیکی با ساختارهای قدرت داشته باشند، و برخورد سخت‌گیرانه با آن‌ها می‌تواند تبعاتی فراتر از صنعت بیمه داشته باشد.

ضعف در ابزارهای نظارتی و اجرایی

عدم سخت‌گیری بیمه مرکزی ممکن است به‌دلیل ضعف در ابزارهای نظارتی و اجرایی باشد.
بیمه مرکزی ممکن است فاقد منابع انسانی، فنی یا حقوقی کافی برای بررسی دقیق صورت‌های مالی و شناسایی تخلفات باشد.
همچنین، نبود زیرساخت‌های شفاف گزارشگری در بسیاری از شرکت‌های بیمه، کار نظارت دقیق را دشوار می‌کند.

منافع مشترک با شرکت‌های بیمه

یکی از انتقادهای رایج این است که بیمه مرکزی به‌جای عمل به وظایف نظارتی خود، به‌نوعی شریک شرکت‌های بیمه شده و بیشتر از آنکه ناظر باشد، به تأمین منافع این شرکت‌ها تمایل نشان می‌دهد.
این امر می‌تواند به وابستگی مالی یا سیاسی بیمه مرکزی به برخی شرکت‌ها مربوط باشد که باعث می‌شود برخورد جدی با آن‌ها در اولویت قرار نگیرد.

ایجاد تصویر مثبت از صنعت بیمه

بیمه مرکزی ممکن است با سرپوش گذاشتن بر زیان‌دهی شرکت‌های بیمه، تلاش کند تصویری مثبت و باثبات از صنعت بیمه ارائه دهد.
این امر برای جذب سرمایه‌گذاران یا جلب اعتماد عمومی به صنعت بیمه در کوتاه‌مدت شاید مؤثر باشد، اما در بلندمدت به ضرر صنعت تمام خواهد شد، زیرا مشکلات واقعی پنهان مانده و عمیق‌تر می‌شوند.

لزوم اصلاح ساختار نظارتی

برای رفع این مشکل، بیمه مرکزی باید نقش نظارتی خود را تقویت کند و از ملاحظات سیاسی یا اقتصادی در انجام وظایف خود اجتناب کند.
شفافیت در ارائه اطلاعات مالی، تقویت زیرساخت‌های فناوری برای گزارشگری و برخورد قاطع با تخلفات مالی، گام‌های مهمی برای اصلاح این وضعیت هستند.
همچنین، استقلال بیشتر بیمه مرکزی از شرکت‌های بیمه و نهادهای سیاسی می‌تواند به بهبود نظارت و افزایش اعتماد عمومی کمک کند.

وابستگی های مالی و سیاسی

وابستگی‌های مالی و سیاسی بیمه مرکزی به شرکت‌های بیمه نقش قابل‌توجهی در سرپوش گذاشتن بر مشکلات مالی و زیان‌دهی آن‌ها دارد.
این وابستگی‌ها، اگرچه ممکن است در ظاهر برای حمایت از صنعت بیمه توجیه شود، اما در عمل به کاهش استقلال و کارآمدی نظارت بیمه مرکزی منجر می‌شود و سلامت کلی صنعت بیمه را به خطر می‌اندازد.

وابستگی مالی

بیمه مرکزی از محل کارمزدها، حق بیمه‌ها، یا سایر پرداخت‌های شرکت‌های بیمه تأمین مالی می‌شود.
این وابستگی منجر به نوعی تعارض منافع می‌شود؛ چراکه بیمه مرکزی ممکن است در برخورد با تخلفات یا مشکلات مالی شرکت‌ها محتاط‌تر عمل کند تا درآمدهای خود را به خطر نیندازد.
به‌ویژه در شرایطی که صنعت بیمه با بحران‌های اقتصادی مواجه است، بیمه مرکزی ممکن است ترجیح دهد بر مشکلات مالی برخی شرکت‌ها چشم‌پوشی کند تا از ایجاد بی‌ثباتی بیشتر جلوگیری شود.

وابستگی سیاسی و نهادی

برخی شرکت‌های بیمه به نهادهای دولتی یا شبه‌دولتی وابسته‌اند، و این ارتباطات می‌تواند بر عملکرد نظارتی بیمه مرکزی تأثیر بگذارد.
بیمه مرکزی ممکن است به دلیل فشارهای سیاسی یا ملاحظات نهادی، تمایلی به برخورد سخت‌گیرانه با این شرکت‌ها نداشته باشد.
این وضعیت به‌ویژه در کشورهایی که ارتباطات میان سیاست و اقتصاد گسترده است، رایج‌تر است و می‌تواند استقلال بیمه مرکزی را به‌شدت محدود کند.

پیامدهای این وابستگی‌ها

وابستگی‌های مالی و سیاسی باعث می‌شود که بیمه مرکزی نتواند وظایف نظارتی خود را به‌طور مستقل و قاطعانه انجام دهد.
این امر به کاهش اعتماد عمومی به صنعت بیمه و افزایش تخلفات مالی و مدیریتی در شرکت‌ها منجر می‌شود.
برای رفع این مشکل، استقلال بیمه مرکزی باید تقویت شود و منابع تأمین مالی آن به‌گونه‌ای طراحی شود که وابستگی مستقیم به شرکت‌های بیمه را کاهش دهد.
همچنین، ایجاد شفافیت بیشتر در فرآیندهای نظارتی می‌تواند از تأثیرگذاری ملاحظات سیاسی و مالی بر تصمیم‌گیری‌های بیمه مرکزی جلوگیری کند.
نظارت بر صورت‌های مالی شرکت‌های بیمه، نتیجه مجموعه‌ای از عوامل ساختاری و سیاسی است که تنها با اصلاحات اساسی و شفافیت بیشتر قابل رفع است.
این رویکرد نه‌تنها سلامت صنعت بیمه را تهدید می‌کند، بلکه می‌تواند به اعتماد عمومی به کل نظام اقتصادی کشور آسیب بزند.

در نهایت، عدم سخت‌گیری بیمه مرکزی در نظارت بر صورت‌های مالی شرکت‌های بیمه، نتیجه مجموعه‌ای از عوامل ساختاری و سیاسی است که تنها با اصلاحات اساسی و شفافیت بیشتر قابل رفع است.
این رویکرد نه‌تنها سلامت صنعت بیمه را تهدید می‌کند، بلکه می‌تواند به اعتماد عمومی به کل نظام اقتصادی کشور آسیب بزند.