اندر حکایت قسم نامه بقراط و زیر میزی جدید پزشکان!

اکرم محمدی

«اکنون که با عنایات و الطاف بیکران الهی دوره دکتری پزشکی را با موفقیت به پایان رسانده‌ام و مسئولیت خدمت به خلق را بر عهده گرفته‌ام، در پیشگاه قرآن کریم به خداوند قادر متعال که دانای آشکار و نهان است و نامش آرامش دل‌های خردمندان و یادش شفای آلام دردمندان، سوگند یاد می‌کنم که:

همواره حدود الهی و احکام مقدس دینی را محترم شمارم، از تضییع حقوق بیماران بپرهیزم و سلامت و بهبود آنان را بر منافع مادی و امیال نفسانی خود مقدم بدارم.در معاینه و معالجه حریم عفاف را رعایت کنم و اسرار بیماران خود را، جز به ضرورت شرعی و قانونی، فاش نسازم.خود را نسبت به حفظ قداست حرفه پزشکی و حرمت همکاران متعهد بدانم و از آلودگی به اموری که با پرهیزکاری و شرافت و اخلاق پزشکی منافات دارد، اجتناب ورزم.همواره برای ارتقای دانش پزشکی خویش تلاش کنم و از دخالت در اموری که آگاهی و مهارت لازم را در آن ندارم، خودداری کنم.در امر بهداشت، اعتلای فرهنگ و آگاهی‌های عمومی تلاش کنیم و تأمین، حفظ و ارتقای سلامت جامعه را مسئولیت اساسی خویش بدانم.»

این سوگندی است که پزشکان وقتی از درس و تحصیل علمِ طبابت فارغ می شوند ، آن را قرائت می کنند و سعی می کنند که بر اساس این سوگند نامه عمل کنند.

شغل پزشکی وطبابت همیشه در کشورما مقدس بوده و مردم هم احترام زیادی برای پزشکان قائل بوده وهستند ،این حرفه  از گذشته های دور به قدری مهم بوده که حتی  بقراط، پزشک یونانی در سده پنجم پیش از میلاد هم سوگند یاد کرده بود و معتقد بود کسانی که در این رشته دانشی می آموزند، باید به آن وفادار باشند و شرافت و اخلاق پزشکی را مد نظر قرار دهند.

خوشبختانه جامعه با گذر زمان دچار تغییر و تحولاتی شده و فرهنگ عمومی در میان آحاد جامعه از رشد قابل قبولی برخوردار شده است. گسترش فرهنگ استفاده از بیمه هم جزیی از این تحولات است . حالا می توان گفت که بیمه، جزیی از زندگی مردم شده و اهمیت آن در زندگی به قدری محسوس است که نبود آن ، موجب مشکلات جبران ناپذیر مادی می شود و تبعات بسیاری را به همراه دارد.

امروزه بیمه درمان تکمیلی یکی از نیازهای اصلی جامعه و مردم به شمار می رود و بسیاری از اقشار جامعه از آن استفاده می کنند.دولت هم نسبت به این مهم ، توجه ویژه ای نشان داده تا جایی که در حال حاضر بسیاری از مراکز درمانی و بیمارستان های خصوصی هم با شرکت های بیمه طرف قرارداد هستند ولی متاسفانه برخی از پزشکان با فراموش کردن سوگند نامه خود، به روشی دیگر تنش ایجاد می کنند و از پذیرش بیمارانی که بیمه درمان تکمیلی دارند، سرباز می زنند.

وقتی که بیمه گذار خود را بیمه می کند، انتظار دارد که هنگام نیاز،تعهدات بیمه ای اش جبران شود و عملا به واسطه بیمه نامه اش با بیمارستان طرف حساب باشد نه با دکتر و مهمترین سئوال این است که چرا برخی از پزشکان می گویند که بیمارستان با بیمه قرارداد دارد اما من به عنوان پزشک با بیمه ، قراردادی ندارم؟!

در گذشته هم متاسفانه برخی از پزشکان با دریافت مبالغی خارج از عرف، با عنوان “زیر میزی”موجی از نارضایتی را در میان مردم ایجاد کرده بودند که اگر چه این مسئله دیگر وجود ندارد اما نپذیرفتن بیمه های درمان تکمیلی بیماران ، توسط پزشکان ، کم از تخلف زیر میزی گرفتن نیست.

این که برخی از پزشکان می گویند پول بیمارستان را بدهید و بعد پول خود را از بیمه دریافت کنید، بدترین نوع برخورد با بیمار است چرا که علاوه بردرد و رنج بیماری ، فشار ناشی از پرداخت هزینه های درمانی  را هم به آنان منتقل می کنند.

متاسفانه برخی از پزشکان درک درستی از وضعیت معیشتی مردم ندارند و باری دیگر را هم بر دوش آنان گذاشته تا زودتر به پول خود برسند و این مسئله نیازمند رسیدگی و توجه مسئولان است .وقتی کسی از بیم مشکلات ناشی از هرگونه مشکل و حادثه ای خود را بیمه می کند ، انتظار دارد که هنگام نیاز بتواند از بیمه اش استفاده کند نه این که به خاطربرخی از مسائل پشت پرده ، دچار مشکلی مضاعف شود.

حالا این سئوال مطرح می شود که سازمان نظام پزشکی و وزارت بهداشت چه وظایفی بر عهده دارند و حق چنین بیمارانی که یا باید به خواست پزشک خود تن دهند و پول را به بیمارستان بپردازند و یا از سلامتی خود چشم پوشی کنند ، چه می شود؟!

راستی آیا این پزشکان قسم نامه بقراط را که پنج قرن پیش از میلاد مسیح نوشته شده را خوانده ند؟!