بودجه نفت آب رفت!

گروه تحلیل و یادداشت پایشگر– شهراد اثنی عشری : مدت هاست که بودجه سالانه کشورمان متکی بر نفت بوده و هیچ تلاشی برای رهایی از این مشکل ساختاری انجام نشده است.

دولتمردان در تمام کابینه های بعد از انقلاب از تلاش ها و برنامه های دولتشان همواره حمایت کرده و از ضرورت خلاص شدن بودجه از نفت سخن گفتند اما متاسفانه این آرزو و آمال تاکنون تحقق نیافته است. امسال اما یک شخصیت برجسته کشوری سخن امیدوارکننده ای بر زبان آورد.

اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهوری در همایش ملی بیمه و توسعه که روز ۱۳ آذر ماه امسال در برج میلاد تهران برگزار شد، گفت که بودجه سال آینده کل کشور متکی به نفت نیست و سعی شده تا حدود ۲۵ درصد از لایحه بودجه سال آینده از محل درآمد های نفتی تامین شود. هرچند این گفته جهانگیری جای امیدواری بسیاری دارد اما آیا با این وضعیت اقتصادی حاکم بر کشور و تبعات ناشی از تحریم های ظالمانه امریکا می توان روی این حرف، درست و حسابی حساب باز کرد؟

اگر قرار است بودجه نفتی سال بعد آب رود و به جایش از سایر منابع درآمدی استفاده شود، چگونه و از چه راه هایی می توان به این امید و هدف دست یافت؟

پیش از این در سایر دولت ها نیز رسم بوده که هنگام بروز بحران های ناخواسته اقتصادی دولت ها از گران کردن نرخ ارز به منظور جبران منابع درآمدی بودجه خود مدد می گیرند، با این توصیف اگر منظور معاون اول رئیس جمهوری از این گفته استفاده از این ابزارهاست که اصلا قابل توجیه نبوده و نیست، و اگر منظور بهره گیری از سایر منابع مالی است که در این شرایط متلاطم اصلا نمی توان به کسب ۷۵ درصدی تامین مالی بودجه سال ۹۸ دل بست.

در اینکه از این بلای خانمانسوز سیاه دیر یا زود باید رها شویم، شکی نیست، اما بهتر است دولتمردان به جای سردادن شعار فکری به حال این مردم بکنند که زیر بار گرانی کمرشان خم شده و هیچ فریادرسی ندارند.قیمت ها روز به روز بالا می رود و اقشار محروم جامعه با این وضعیت حتی تا چندی دیگر امکان خرید مایحتاج اولیه خود را هم نخواهند داشت.

به نظر می رسد بستن لایحه بودجه با این رقم پیشنهادی نفت شدنی نیست و اگر هم امکان پذیر باشد، هزینه و تقاص آن را بدون شک باید طبق معمول مردم از جیب خود پرداخت کنند، زیرا تجربه ثابت کرده که در بزنگاه های حساس و تاریخی دولت پشت مردم را خالی می کند و این نو کیسه گان و نورچشمی ها هستند که در شرایط متلاطم اقتصادی روز به روز پولدارتر شده و پز و فخر آن را فرزندانشان در کوچه و خیابان به مردم می دهند!